zaterdag 5 januari 2019

277. De fabel van de gele hesjes & klaagschaamte

Er was eens een land waar de president zich als een koning gedroeg en er was een ander land waar de koning tot in de kleine huisjes geliefd werd als een man van het volk. In het ene land werd het volk veracht door de machtigen. Men was er gewend om in opstand te komen en grote schade aan te richten zoals in het verhaal over het monster Trotteldrom.

Het andere land was door de mensen zelf gemaakt in de strijd tegen het water. Men werd er geleid door het beginsel van het welbegrepen eigenbelang: niets kapot maken maar alles gezamenlijk beter maken. In het ene land trok men gele hesjes aan en vernietigde men er voor miljarden. In het andere land werd niets verspild en ging men liever dijken verhogen.

'Het volk' bestaat niet in Nederland
Het is een bekend beeld in Nederland: een klein groepje demonstranten waar de bevolking meestal weinig belangstelling voor heeft. December 2018 verschenen de groepjes weer, nu in gele hesjes naar Frans voorbeeld. Zij werden kennelijk niet gehinderd door enige kennis over de verschillen tussen Frankrijk en Nederland. Zij hadden ook last vast misverstanden over democratie want zij beweerden namens 'het volk' te spreken. Een belangrijk kenmerk van democratie is immers dat door verkiezingen duidelijk wordt gemaakt hoe groot of klein het draagvlak is voor bepaalde opvattingen. Wie zonder draagvlak namens 'het volk' zegt te spreken is geen democraat maar een dictator in de maak. Immers: 'het volk' bestaat niet!

Vrijheid van meningsuiting is strijdig met het verkopen van leugens in Nederland
Sommigen denken dat vrijheid van meningsuiting inhoudt dat iedereen maar alles mag roepen. Grondwettelijk is die vrijheid beperkt door ieders verantwoordelijkheid voor de wet. Aanzetten tot haat en geweld zijn bijvoorbeeld verboden. Veel media denken dat feitelijke onjuistheden niet weersproken hoeven te worden. Sinds de door een minderheid gekozen Trump weten we hoe gevaarlijk dat is. De meeste gele hesjes die ik in de media zag, verkondigden feitelijke onjuistheden die niet gecorrigeerd werden. Ook werd vrijwel niemand gevraagd of zij gestemd hadden of lid waren van vakbonden of politieke partijen. Wie mogelijkheden tot invloed laat liggen, draagt zelf schuld aan een gebrek aan invloed.

De anti-elite-paradox in Nederland
Al eerder heb ik de anti-elite-paradox uitgelegd: wie het hardst scheldt op 'de elite' en beweert namens 'het volk' te spreken, toont aan zonder enig draagvlak onder de bevolking te beweren namens hen te spreken. Dat is een uiterst ondemocratische gewoonte onder lieden die menen meer macht te mogen hebben dan anderen: ofwel een vermeend elitaire opvatting. Kijk naar leiders van sommige partijen zonder leden of enige echte inspraak.

'De kloof' bestaat niet in Nederland
Wie de feiten kent, weet het al: 'de kloof' bestaat niet in Nederland. In een werkelijke democratie als Nederland bestaat gelukkig veel verscheidenheid in gelijkwaardigheid. Het 'kloof'-denken gaat er van uit dat één kenmerk van de bevolking allesbepalend zou zijn. In mijn meest bekeken blogbericht van de afgelopen jaren, populismegolf gestopt, toon ik aan dat het goed gaat met Nederland op één punt na: de groeiende inkomensverschillen.

Het bezit van geld levert meer geld op dan er voor te werken. Op den duur tast dat de gelijkwaardigheid van alle mensen aan omdat mensen met geld meer macht hebben dan mensen zonder geld. Het is dus in het welbegrepen eigenbelang van de machtigen om de machtelozen beter onderwijs, gezondheidszorg, inkomen en zo meer macht te geven.

'Wij worden niet gehoord' wordt teveel gehoord in Nederland
Veel gehoord is de klacht: 'wij worden niet gehoord'. In de werkelijkheid wordt door de meeste media veel meer aandacht besteed aan deze klagers dan aan degenen die niet klagen. Daardoor ontstaat het beeld dat het slecht gaat met Nederland terwijl dat niet het geval is. Dit wordt mede veroorzaakt door de kwalijke gewoonte in de meeste media door te doen alsof goed nieuws geen nieuws is. Wie iets weet van onze bevoorrechte positie in de wereld zou dus kunnen bepleiten dat wij wat meer klaagschaamte ontwikkelen. En dat geldt dan met name voor de voortdurend klagende dragers van gele hesjes in Nederland.


Naschrift. Op 7 mei 2019 had premier Rutte een overleg met een aantal 'gele hesjes' Twee weigerden Rutte een hand te geven. Dit gebrek aan beschaving wekte veel weerstand tot in de beweging van 'gele hesjes' aan toe die besloten om oranje hesjes te gaan dragen.


Naschrift. Mediakritiek
Het best bekeken in deze serie is nummer 226 over Terugblik op 2017: populismegolf gestopt (de grootste stijger in mijn blog). Dat wordt in populariteit gevolgd door de blognummers 80 over de World Press Photo 2014, het nummer 139 over Referendum? Schijnvertoning!, nummer 74 over Valse nichten, nummer 186 Populismegolf gestopt in Nederland, nummer 34 over Vijf misverstanden over democratie, nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), nr. 184 over CDA-aanval op zelfbeschikking (1), bericht nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid en nummer 63 over Mediamissers.