Hieronder
 mijn minst gelezen blogbericht uit de serie over mijn homo-memoires. 
Omdat hieruit onder andere duidelijk wordt waarom ik met mijn blog 
begonnen ben, lijkt het mij de moeite waard om er nog eens de aandacht 
op te vestigen - met enkele aanvullingen.
Gaykrant 
Op
 dertig jaar maandelijks columns schrijven rond een actualiteit in de 
Gaykrant
 kijk ik met tevredenheid terug. Wat men verder ook van de toenmalige 
Gaykrant mag vinden: er is een belangrijke bijdrage aan de 
homo/lesbische gelijkberechtiging geleverd. Ik leerde hoofdredacteur 
Henk Krol februari 1982 kennen tijdens mijn promotie op het proefschrift
 'Homoseksualiteit in Nederland, studie van een emancipatiebeweging'
 (Amsterdam 1982) waarvan 8000 exemplaren werden verkocht. De belangstelling was 
reusachtig. De Utrechtse Senaatszaal was overvol en ik herinner me dat zelfs de toenmalige minister van onderwijs Arie Pais
 geen zitplaats meer kon vinden. Na afloop vroeg Henk Krol mij of ik 
maandelijks een column wilde schrijven en dat heb ik al die jaren gedaan omdat ik 
door het meest gelezen Nederlandstalig homoblad een belangrijk deel van 
de homogemeenschap kon bereiken.
Aids
Dat was een
 strategische overweging omdat juist in die tijd de aids-epidemie 
genadeloos toesloeg en seksuele gedragsverandering van groot belang was.
 Door vragenlijsten in de krant op te nemen, konden we snel nagaan hoe (on)veilig er gevreeƫn werd en wat de effecten van de 
voorlichting onder homomannen waren. Er was veel kritiek. Werd daardoor 
niet het beeld bevestigd dat aids een "homoziekte" zou zijn? Voerde ik geen "campagne tegen anale seks"? Schaadde het niet mijn academische loopbaan door in zo'n "ordinair blaadje met blootfoto's" te staan? Schrijver Frans Kellendonk vond zelfs dat ik mij "over de ruggen van homo's wilde verrijken"
 terwijl ik voor die columns nooit een cent heb willen ontvangen. Ik trok mij
 daar niets van aan omdat veel vrienden van mij in die tijd stierven aan
 aids en ik het letterlijk van levensbelang vond om te helpen voorkomen wat toen 
niet te genezen was.
Huwelijksgelijkberechtiging
Maar ook op andere gebieden 
speelde de Gaykrant een grote rol. De openstelling van het huwelijk in 2001 
is daarvan een belangrijk voorbeeld, nadat jarenlang de homo/lesbische 
belangenbehartiger COC er tegen was geweest. Als algemeen 
secretaris van het COC van 1971 tot 1975 vond ik het nogal opmerkelijk 
dat mijn medewerking aan de Gaykrant voor het COC reden was om mij 
jarenlang te negeren. Gelukkig werd dat door het COC oktober 1998 
goedgemaakt door mij als "een van de belangrijkste pijlers onder het 
succes van integratie van homoseksualiteit in de Nederlandse samenleving
 in de afgelopen dertig jaar" de Bob Angelo Penning
 uit te reiken. Er was in het verleden opmerkelijk veel haat en nijd in 
homoland maar gelukkig zijn de tijden ook in dit opzicht veranderd.
Internet
Dat
 geldt ook voor de opkomst van internet hetgeen grote gevolgen heeft 
gehad voor de homo/lesbische beweging wereldwijd. Voor zover ik kan nagaan zijn mijn honderden 
columns in de Gaykrant niet op internet terug te vinden maar 
hopelijk zijn de archieven in de doorstart in 2013 niet verloren gegaan. Zelf 
heb ik de meeste columns in mijn eigen archieven maar in de 
pre-internet-tijd werden ze doorgebeld dus dat moet ik nog eens nagaan.
Geluk bij een ongeluk
Elk
 nadeel heeft zijn voordeel. Het einde van de Gaykrant oude stijl in 
2013 betekende ook het einde van mijn column. De oude redactie bedankte 
mij voor mijn vele werk en van de nieuwe redactie heb ik nooit iets 
vernomen. Achteraf gezien, was dit een geluk bij een ongeluk. Ik ontving
 een persoonlijk briefje van minister van Onderwijs Jet Bussemaker: "Ik hoop je elders wel tegen te blijven komen en te kunnen blijven 
genieten van je altijd inhoudelijke kritiek en interessante 
denkbeelden." Toen besloot ik mijn maandelijkse column om te zetten in een wekelijkse blog. Oud-medewerker van Homostudies Utrecht, Carel Jansen, hielp mij daarbij.
Blog
Als
 columnist in de Gaykrant was ik wel gewend om regelmatig reacties te 
krijgen, vooral uit kringen van politiek en media. Maar als blogger 
stond en sta ik nu in een veel directer contact met mijn lezers. 
Bovendien kan ik dankzij de door Google bijgeleverde statistieken
 goed volgen wat en waar er gelezen wordt. Inmiddels is mijn blog in 
ruim drie jaar ruim 120.000 keer in meer dan 140 landen gelezen. 
Bovendien gaat mijn blog over veel meer onderwerpen dan alleen 
homoseksualiteit. Op het moment dat ik dit schrijf, zijn de top tien aan
 best gelezen blog-onderwerpen: 1. intimiteit en erotiek tussen mannen, 2. humanisme, 3. mijn eigen homoverleden, 4. Friesland, 5. mediakritiek, 6. wereldwijde homovervolging,  7. Nederlands wereldwijd, 8. homoseksualiteit in Nederland, 9. Amerika en 10. racismediscussie. Met dank aan de Gaykrant waar ik heb geleerd om voor een breed publiek te schrijven!
Naschrift: Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.
