zaterdag 16 september 2017

212. CDA-aanval op zelfbeschikking (2)

In zijn Schoo-lezing op 4 september 2017 zet CDA-leider Van Haersma Buma zijn aanval op zelfbeschikking voort. In mijn blogbericht nummer 184, CDA-aanval op zelfbeschikking (1), heb ik al aangetoond dat Nederland niet "van oorsprong christelijk" is. En dat het praten over "normen en waarden" verduisterend taalgebruik is. In zijn lezing voegt hij er aan toe dat aan vrijheid en gelijkheid te veel waarde wordt toegekend. Dat "de boze burger" een "gewone Nederlander" zou zijn. Dat een "verlichte islam" een ijdele hoop zou zijn. Dat het belang van het individu "minder nadruk" zou moeten krijgen. En dat vrijheid en gelijkheid "uit de christelijke traditie" zouden zijn voortgekomen. Deze opvattingen bedreigen de humanistische, vrouwen- en homo/lesbische emancipatiebewegingen in Nederland en in Europa. Iedere Nederlander zou op zijn/haar hoede moeten zijn. Waarom vind ik dat?

Wordt aan vrijheid en gelijkheid te veel waarde toegekend?
Als Buma zegt dat aan vrijheid en gelijkheid te veel waarde wordt toegekend, betekent dit dat hij meer onvrijheid en ongelijkheid wil. Dat is een rechtstreekse aanval op het beginsel dat mensen zelf zin en vorm moeten kunnen geven aan hun leven zolang zij het recht op zelfbeschikking van anderen niet aantasten. Dit beginsel ligt ten grondslag aan zowel onze grondwet als de internationale mensenrechtenverdragen. Zolang hij niet aangeeft welke onvrijheden en ongelijkheden hij wil bevorderen, vraagt hij ons om een blanco check die hij naar eigen willekeur kan invullen. Denkt Buma dat vrijheidlievend Nederland dat pikt?

Is "de boze burger" een "gewone Nederlander"?
In blogbericht 130, "Daar moet een piemel in", toon ik aan dat heel veel boze burgers ten onrechte de indruk wekken namens "het volk" te spreken. Het is immers kenmerkend voor populistische media en politici dat zij boze burgers naar de mond praten. Buma wekt de indruk ook op die populistische toer te gaan. Dat versterkt de misvatting dat democratie een dictatuur van een meerderheid, of zelfs van een luidruchtige boze minderheid, zou zijn. Zie mijn blogbericht 34 over Vijf misverstanden over democratie. (Nu ik dit schrijf, hoor ik op de radio boze toeristen uit Nederland die klagen dat zij zo lang op hulp hebben moeten wachten op Sint Maarten en geen enkele aandacht hebben voor het leed dat de eilandbewoners is overkomen: is dit volgens Buma nu christelijke naastenliefde geworden?)

"De" islam bestaat niet
In het boek "Rob Tielman; een begeesterd humanist" van Bert Gasenbeek en Floris van den Berg staat mijn artikel "Homoseksualiteit als toetssteen: islam, christendom en humanisme onderling vergeleken" (blz. 300-308). Daarin maak ik duidelijk dat binnen de godsdiensten uiterst verschillend wordt gedacht over bijvoorbeeld homoseksualiteit. Het is dus veel te makkelijk om, zoals Buma doet, alle islamieten op één grote hoop te gooien. Over kennis van de door hem zo geprezen (protestants)christelijke traditie gesproken: hij zou toch de leuze uit de Nederlandse reformatie "Liever Turks dan Paaps" moeten kennen.  Over de grote verscheidenheid in opvattingen onder alleen al de Nederlanders met een Turkse achtergrond schreef ik blogbericht 70: Turkse troebelen (1). "De" islam bestaat dus niet.

Minder nadruk op individu bedreigt mensenrechten
Ten onrechte suggereert Buma dat een nadruk op het individu de gemeenschapszin zou ondermijnen. Het is het welbegrepen eigenbelang van iedereen om niet alleen aan het beperkte eigenbelang te denken maar juist ook aan wat wij als gemeenschappelijk belang hebben. Het maakt echter een groot verschil of je dat gemeenschappelijke van boven af wilt opleggen zoals Buma kennelijk wil: van het verplicht zingen van het Wilhelmus tot de herinvoering van de dienstplicht. Of dat je iedereen wilt overtuigen van de noodzaak om samen te werken aan een rechtvaardiger samenleving. Het zijn nu juist de door Buma zo verheerlijkte "boze burgers" die vaak in overmaat lijden aan het verschijnsel 'Ikke, ikke en de rest kan stikke' waardoor gemeenschapszin en sociale samenhang ondermijnd worden.

Vrijheid en gelijkheid zijn niet voortgekomen uit christelijke traditie
De idealen van de Franse en de Bataafse Revolutie werden vanuit de door Buma zozeer bezongen christelijke traditie aanvankelijk juist tegengewerkt. (De anti-revolutionairen!) Het had hem gesierd als hij de grote waarde van de seculiere en humanistische tradities in Nederland op zijn minst ook vermeld had. Het is tegenstrijdig om vrijheid en gelijkheid als traditionele christelijke waarden te omschrijven en ze dan vervolgens te willen inperken.

Buma bedreigt humanistische, vrouwen- en homo/lesbische emancipatiebewegingen
Deze aanval op het zelfbeschikkingsrecht bedreigt de humanistische, de vrouwen- en de homo/lesbische emancipatiebeweging. Dit past weliswaar in de eeuwenoude christelijke traditie maar het zou toch historisch gezien juister zijn geweest als hij zich duidelijker had uitgesproken over het maatschappelijke belang van deze emancipatiebewegingen. Nu wekt hij toch vooral de indruk de verworvenheden hiervan te willen terugdraaien. Alleen al door anti-humanistische, homo- en vrouwvijandige boze burgers ineens "gewoon" te noemen.

Bedreigt Buma de toekomst van Europa?
In blogbericht 139, Referendum? Schijnvertoning!, beschrijf ik enkele zeer fundamentele bezwaren tegen het gehouden Oekraïne-referendum. Buma heeft een kwalijke, Europa bedreigende rol gespeeld door een minderheid van 20% boze burgers naar de mond te praten. Gelukkig zonder succes, mede dankzij een deel van zijn CDA-aanhang die wel het belang van de Europese Unie onderkent. Hopelijk kunnen die CDA'ers ook iets doen aan die Europese christendemocraten (zoals in Hongarije) die een Europese rechtstaat bedreigen. 

Bedreigt Buma de toekomst van Nederland?
Na deze Schoo-lezing van Buma is het nog onbegrijpelijker dat de SP Buma als premier wilde en niet met de VVD wilde regeren. Kritiek op de VVD is zeker mogelijk maar die partij denkt positiever over menselijke zelfbeschikking dan het CDA. De SP is tegen een zelfgekozen levenseinde. Hun heulen met een CDA die inmiddels de VVD rechts heeft ingehaald en hun weigering om met de VVD te gaan regeren, maken de SP er mede voor verantwoordelijk dat er nu een meer rechtse regering komt dan noodzakelijk is geweest.

Is Buma Fries-nationalistisch?
In een van de (te) vele praatprogramma's kwam de kritiek voorbij dat de opvattingen van Buma "Fries-nationalistisch" zouden zijn. Waaruit maar weer blijkt hoe weinig landelijke media over Friesland weten. Het Friese nationalisme is (anders dan de meeste andere) veel progressiever dan de conservatieve Buma: opener, pluralistischer, verdraagzamer en meer op zelfbeschikking van individuen en minderheden gericht. Ter informatie van de vele Fries-onkundigen verwijs ik naar mijn hieronder staande serie blogberichten over Friesland.

Het best bekeken blogbericht over Friesland blijft nummer 33 over de Friese taalvrede. Binnen deze groep zijn ook veel bekeken de blogberichten 9 over Vlaanderen & Friesland, nummer 21 over It wrede paradys, nummer 81 over de Fryske taalfrede, nummer 114 over Identiteit als keuze, nummer 143 over Friesland in mijn memoires, nummer 109 over de Fryske taalfrede op 'e nij bedrige, nummer 150 over Nexit? Fryslânexit!, nummer 175 over Frieslands 'iepen mienskip' en nummer 176 over Friezen uitvinders poldermodel.


Nederlandse verkiezingen
Dit blogbericht past in mijn blogserie over de Nederlandse verkiezingen en de gevolgen ervan. Daarin verschenen eerder de blogberichten 179: Moreel leiderschap: wat is dat?, nummer 180: Referendum? Schijnvertoning! (2), nummer 181: De anti-elite-paradox, nummer 182: 'De kloof' bestaat niet in Nederland, nummer 183: "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel? en nummer 184: CDA-aanval op zelfbeschikking (dit bericht is hiervan het meest gelezen).
Zie voor mijn reactie op de uitslag van de verkiezingen blogbericht 186: Populismegolf gestopt in Nederland (dit bericht is hiervan het meest gelezen), 187: Regeringsvorming in Nederland (1) over het belang van het oeroude poldermodel, 188: Regeringsvorming in Nederland (2) over het divagedrag van kiezers, 189: Regeringsvorming in Nederland (3) over het consumentengedrag van kiezers, 190: Regeringsvorming in Nederland (4) over het links/progressieve misverstand, 191: Regeringsvorming in Nederland (5) over het belang van samenwerkingsstrategieën, 192: Regeringsvorming in Nederland (6) over het belang van het maatschappelijk middenveld, en nummer 199: Regeringsvorming in Nederland (7) over de duur van de kabinetsformatie.