Begin dit jaar verscheen het boek Het spook van woke, een vrolijk vaccin tegen cancel culture, identiteitspolitiek en ander onheil van Floris van den Berg (Uitgeverij Aspekt, Soesterberg 2023). Ik vond het een verhelderend boek dat ik in de komende blogserie over 'wokisme' wil gaan bespreken. Maar eerst ben ik in mijn bijna 500 blogberichten nagegaan wat ik eerder al over dit onderwerp heb geschreven zonder het woord woke te gebruiken.
In blogbericht 61, Racisme?, van 26 september 2014 beschrijf ik twee voorvallen waar ik door zwarten van wit racisme werd beschuldigd terwijl er in werkelijkheid sprake was van zwart racisme tegenover mij, iemand met een licht getinte huidskleur. Ook toon ik aan dat de islam geen ras is en iemand met kritiek op de islam niet daardoor een racist is. En ik verbaas ik mij erover dat sommigen zich drukker maken over slavernij toen dan over nu.
In blogbericht 110, Strategische blunders door 'antiracisten', van 12 september 2015 beschrijf ik hoe het divagedrag van heel veel tegenstanders van Zwarte Piet de terechte afschaffing ervan heeft vertraagd. Dat geldt ook voor het volgen van slechte Amerikaanse voorbeelden: waarom is de homo/lesbische beweging in Nederland in relatief korte tijd veel succesvoller geweest dan de langdurig voortslepende strijd van de zwarte beweging aldaar? Zie ook mijn blogbericht 16 over Hans Brinker and a finger in a leaking dike.
In blogbericht 114, Identiteit als keuze, van 9 oktober 2015 beschrijf ik mijn visie op de positieve vormen van zelfgekozen individuele en gemeenschappelijke identiteiten. Die zijn heel belangrijk in de huidige strijd tussen enerzijds opgedrongen identiteiten en anderzijds het verwerpen van iedere vorm van identiteiten. Het betreft hier mijn Tresoar-lezing.
In mijn blogbericht 151, Feiten zijn niet "ook maar een mening"!, schreef ik op 8 juli 2016:
Veel serieuze media streven naar objectiviteit door tegengestelde meningen te publiceren. Maar zij vergeten dan dat feiten niet "ook maar een mening" zijn. Professionele media moeten beseffen dat de vrijheid van meningsuiting ook verantwoordelijkheid inhoudt. En dan heb ik het niet alleen over het tegengaan van aanzetten tot discriminatie, haat en geweld. Feitelijke onjuistheden moeten worden gecorrigeerd. Onjuiste verdachtmakingen moeten worden ontmaskerd. Serieuze media horen niet een willoos doorgeefluik te zijn van hetzes en volksverlakkerij. Zo maken de meeste media nog de fout om te schrijven dat de meerderheid in Nederland tegen het associatieverdrag met Oekraïne zou zijn en dat de meeste Turken in Nederland voor Erdogan zouden zijn, terwijl ik aantoon dat het in beide gevallen om een minderheid gaat. Tot zover dit citaat uit mijn blogserie mediakritiek.
In blogbericht 230, Stop zwart-wit-denken, schreef ik op 9 februari 2018 het volgende:
Op 24 januari 2018 legt de Nederlandse publieke omroep NOS uit waarom hij mensen liever wit dan blank noemt. Dat lijkt onbelangrijk maar is het niet. Het tast het recht aan om zelf te bepalen hoe je genoemd wilt worden. Humanistische en homo/lesbische minderheden vechten wereldwijd voor dat recht. Tegenstanders van gelijkberechtiging trachten overal hun opvattingen aan anderen op te leggen door negatieve naamgeving te gebruiken. Een publieke omroep moet dat misbruik door intolerante zwart-wit-denkers niet bevorderen.
In mijn blogbericht 231, Rassenwaan is geen wetenschap, schreef ik op 16 februari 2018:
Het
begrip 'ras' is wetenschappelijk gezien onzin. Er bestaat zo'n grote
verscheidenheid aan biologische kenmerken dat het geheel onmogelijk is
om de mensheid in dergelijke hokjes te stoppen. In blogbericht 230, Stop zwart-wit-denken!,
laat ik zien dat sommige groepen proberen om de falende zwarte beweging
uit de VS in Nederland in te voeren. Deze zwarte apartheidsbeweging zal
evenzeer falen als de oude Zuid-Afrikaanse apartheidspolitiek en de
nazistische poging het 'Joodse ras' uit te roeien. Uit DNA-onderzoek
blijkt dat Nederland al eeuwenlang een mengelmoes is van mensen met
verschillende achtergronden. De door sommigen gevreesde "homeopathische
verdunning" van Nederland bestaat al eeuwen en heeft Nederland tot een
van de meest gelukkige landen ter wereld gemaakt. Niet iemands afkomst
is daarvoor bepalend maar het feit dat mensen hun leven zinvol hebben
gemaakt.
In blogbericht 271, Het falen van het zwart-wit-denken, schreef ik op 23 november 2018:
De
ervaring leert dat heel veel wit- en zwart-extremisten vrouw- en
homovijandig zijn. Zo heeft de zwarte beweging in de VS de
homoseksualiteit van hun voorvechter James Baldwin
meestal verzwegen in plaats van bondgenoten in de homo/lesbische
beweging te zoeken. Ook hier is homoseksualiteit weer toetssteen als het
gaat om de vraag welke bewegingen te vertrouwen zijn als het gaat om de
erkenning van ieders recht op zelfbeschikking.
In blogbericht 293, Humanisme-kritiek weersproken, publiceerde ik op 10 mei 2019 mijn Socrates-lezing 1990
Humanisme onder kritiek . Daarin weerleg ik verschillende vormen van kritiek, waaronder de postmodernistische, en verdedig ik de idealen van de Verlichting.
In blog 319, "Witte schuld"? Geen zwarte onschuld!, bespreek ik het boek van Elma Drayer:
Ik
ben het met Elma Drayer eens dat identiteitsdenken heel negatief kan
uitpakken. Maar het kan ook positief werken als het beginsel aanvaard
wordt dat mensen en zelfgekozen groepen zelf zin en vorm moeten kunnen
geven aan hun leven zolang zij het recht op zelfbeschikking van anderen
respecteren. Ik werk dit idee over vrijheidbevorderende identiteiten
uit in mijn Tresoarlezing Identiteit als keuze (Leeuwarden, 13 mei 2011).
In blogbericht 340 over transgender-zichtbaarheid schreef ik op zaterdag 18 april 2020:
Zowel in
het COC, in het Humanistisch Verbond (waar ik vanaf 1977 tot 1987 algemeen
voorzitter van was) en in Homostudies Utrecht (waar ik van 1982 tot
1992 voorzitter van was) ging ik uit van het beginsel dat alle mensen het
recht hebben om zelf zin en vorm te geven aan het eigen bestaan zolang
zij het zelfbeschikkingsrecht van anderen respecteren. Transseksualiteit was en
is voor mij daarom vanzelfsprekend helemaal geen probleem.
In blogbericht 349, Nederland "marktleider slavernij"?!, weerleg ik deze boude stelling:
Gelukkig verscheen onlangs in het Nederlands het
standaardwerk van de Zweed Dick Harrison, 'De geschiedenis van de
slavernij, van Mesopotamië tot moderne slavernij' (Uitgeverij Omniboek,
Utrecht 2019). (...) En om bovengenoemde leugen meteen maar te
weerspreken: Nederland was verantwoordelijk voor ± 5% van de Atlantische
slavenhandel en die was slechts een deel van alle slavenhandel
wereldwijd de laatste vijfduizend jaar.
In blogbericht 363, Het Monster van Wokeness: kopkleppen op!, bespreek ik dit boek:
Tofik Dibi had een inspirerend goed voorbeeld kunnen worden voor jonge lhbt'ers met een Marokkaanse achtergrond in Nederland. In plaats daarvan is hij op een dwaalweg terecht gekomen. Averechts uitpakkend Amerikaans activisme heeft de zwarte beweging al genoeg schade opgeleverd. Zijn onkunde op het gebied van de geschiedenis van de Nederlandse homo/lesbische beweging en gebrek aan helder zicht op de eeuwenoude strategie van het Nederlandse poldermodel brengen hem op een doodlopende weg. Ik hoop voor hem, voor de Nederlands/Marokkaanse minderheid en voor heel Nederland dat hij tot inkeer komt.
Ik had dus al wat geschreven over 'wokisme' zonder dit woord te gebruiken. Het boek van Floris van den Berg is nu voor mij aanleiding om dit wel te gaan doen in deze komende blogserie. Ik begin met zijn boek en ga daarna een aantal andere publikaties bespreken.
Naschrift. Racisme- en islamdiscussie
Deze groep berichten staat in de top tien van mijn blogberichten dankzij mijn reacties op het debat over Zwarte Piet: blogbericht 61 over Racisme?, nummer 224 over # MeToo (5) #IkOok (2) Een zwarte man als dader? (onder andere over de 'slag om Dokkum') en blog nummer 69 over Divagedrag tegen Zwarte Piet werkt averechts. Dit laatste bericht is nu ook beschikbaar in een Friese vertaling: Divagedrach tsjin Swarte Pyt wurket averjochts.
De soms vermeende discriminatie op grond van afkomst en godsdienst speelt ook een rol in blogbericht 70 over de Turkse troebelen (1) (de sterkste stijger in deze groep), nummer 110: Strategische blunders door 'antiracisten', het nummer 142: Turkse troebelen (2), het nummer 161: Turkse troebelen (3) en nummer 185: Turkse troebelen (4). Ook veel bekeken werden de blogberichten nummer 159: Boerkiniverbod? Naaktlopen! (1), nummer 160: Boerkiniverbod? Naaktlopen! (2) en 170: Mijn tweede vlogbericht: boerkiniverbod?
Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat, (het op vier na meest bekeken vlogbericht)
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (met > 1500 het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS, (het minst bekeken vlogbericht)
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS, (op vier na minst bekeken vlogbericht)
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel, (het gemiddeld bekeken Friese vlogbericht)
9. Atlas van Friesland, (het minst bekeken Friese vlogbericht)
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming, (het op drie na minst bekeken vlogbericht)
12. Misverstanden rond Europese Unie (het op een na minst bekeken vlogbericht) en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst. (het op twee na minst bekeken vlogbericht)
