De Nederlandse parlementsverkiezingen van 15 maart 2017 kregen
wereldwijd opvallend veel aandacht. Veel buitenlandse media dachten dat
de populismegolf na Brexit en Trump ook in Nederland zou toeslaan.
Waarom is deze populismegolf in Nederland gestopt? En wat betekent dat
voor culturele, ongodsdienstige en homo/lesbische minderheden
wereldwijd?
Oekraïne-referendum als mislukte poging tot populistische staatsgreep
In mijn blogbericht 139, Referendum? Schijnvertoning! (1),
laat ik zien hoe een heel kleine minderheid van slechts 20% van al de
stemgerechtigden getracht heeft om (zogenaamd namens 'het volk') haar
wil op te leggen op de rest van de gehele Nederlandse bevolking.
Referenda
lijken heel democratisch. Maar in werkelijkheid gaan zij uit van de
gangbare misvatting dat democratie de dictatuur van een meerderheid zou
zijn. In mijn blogbericht 34, Vijf misverstanden over democratie, heb ik daarover eerder geschreven: "Democratie is niet de dictatuur van de meerderheid maar de
maatschappelijke vormgeving van het beginsel dat mensen zelf zin en vorm
mogen geven aan hun leven zolang zij het recht op zelfbeschikking van
anderen niet aantasten. Dit beschermt individuen en minderheden tegen
onverdraagzame meerderheden."
Dit is bijvoorbeeld in
Nederland met name van belang voor de Friestalige, ongodsdienstige en
homo/lesbische minderheden voor wie referenda een regelrechte bedreiging
kunnen zijn als hun mensenrechten door onverdraagzame meerderheden bij
referenda aangetast kunnen worden. Gelukkig is er na de verkiezingen van
15 maart 2017 een meerderheid in de volksvertegenwoordiging die tegen
het houden van referenda is. De nieuwe partijtjes die voor referenda
zijn, hebben op één partijtje na geen zetels gewonnen.
Brexit bedreigt Schotland, Noord-Ierland, humanisten en homo/lesbische minderheid
In blogbericht 140, Brexit? Schotland Exit!,
beschreef ik meteen na dit referendum dat de kans groot is dat
Schotland zou besluiten uit het Verenigd Koninkrijk te willen stappen.
Inmiddels kan ik daar Noord-Ierland aan toevoegen. Omdat het Verenigd
Koninkrijk nog altijd een staatskerk kent, is het plan om de Europese
verdragen voor de mensenrechten op te zeggen met name een bedreiging van
de rechtspositie van de Britse humanistische en de homo/lesbische
minderheden.
Uit onderzoek is gebleken dat vooral het
wegblijven van jongere stemmers de doorslag heeft gegeven voor de Brexit
waardoor juist hun toekomst wordt benadeeld door oudere kiezers die
verhoudingsgewijs minder belang bij de toekomst hebben. Dit heeft ertoe
geleid dat bij de Nederlandse verkiezingen met name door GroenLinks veel
aandacht is besteed aan het stemmen door jongeren. De algemene opkomst
was 81%, die van jongeren 66%. Dat is nog niet genoeg maar het was
voldoende om te helpen voorkomen dat de populisten in Nederland (anders dan met de Brexit) de grootste
zouden zijn geworden.
Trump is gekozen door slechts 30% van de stemgerechtigden in de VS
In blogbericht 179, Moreel leiderschap: wat is dat?,
bereken ik dat (door een lage opkomst) een minderheid van slechts 30% van de stemgerechtigden
op Trump heeft gestemd. Clinton heeft drie miljoen meer Amerikaanse
stemmen gekregen dan Trump.
Omdat de PVV de verkiezing
van Trump heeft toegejuicht, heeft dat in het nadeel van die partij
gewerkt. Toen na de machtsovername door Trump duidelijk werd tot wat
voor chaos dat leidde, zakte de PVV in de peilingen weg waardoor het
niet langer de grootste partij was. Nu duidelijk is geworden dat een
districtenstelsel en een strijd tussen twee grootste partijen tot
ongewenste gevolgen kunnen leiden, beseffen velen in Nederland dat onze
volksvertegenwoordiging een betere weerspiegeling is van de samenleving
dan die in de VS. Zie voor de eeuwenlange (van oorsprong Friese)
geschiedenis van ons poldermodel mijn blogbericht 16: Hans Brinker and a finger in a leaking dike en mijn vlogbericht 9: Friezen uitvinders van het poldermodel.
Turkse aanval op de democratische rechtsstaat wordt in Nederland niet aanvaard
In blogbericht 185, Turkse troebelen (4),
beargumenteer ik waarom Nederland terecht geweigerd heeft om Turkse
ministers de gelegenheid te geven om in Nederland voor een referendum te
pleiten dat Turkije nog meer tot een dictatuur van de meerderheid zou
laten verworden. Die grondwetswijziging zou een ernstige aantasting zijn
van de meeste mensenrechten van met name Koerden, andersdenkenden en de
kwetsbare homo/lesbische minderheid in Turkije. Het feit dat de
Nederlandse regering duidelijk heeft gemaakt dat zij ernstige bezwaren
heeft tegen de lange arm van Turkije in Nederland heeft wind uit de
zeilen genomen van de populistische PVV waardoor die partij niet de
grootste is geworden. De agressieve provocaties door de populistische
Erdogan en zijn trawanten hebben veel Nederlanders gestimuleerd om te
gaan stemmen op partijen die niets van het populisme moeten hebben. Een goed voorbeeld dat hopelijk wereldwijd doet volgen.
Naschrift.
Dit blogbericht past in mijn blogserie over de Nederlandse verkiezingen
en de gevolgen ervan. Daarin verschenen eerder de blogberichten 179, Moreel leiderschap: wat is dat?, nummer 180, Referendum? Schijnvertoning! (2), nummer 181, De anti-elite-paradox, nummer 182, 'De kloof' bestaat niet in Nederland, nummer 183, "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel? en nummer 184, CDA-aanval op zelfbeschikking. Het
laatstgenoemde blogbericht is hiervan het meest gelezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten