184. CDA-aanval op zelfbeschikking (1)

Op 26 februari 2017 nam CDA-lijsttrekker Buma deel aan de televisieprogramma's Buitenhof en het RTL Rode Hoed debat. Voor iedereen die het mensenrecht op zelfbeschikking ernstig neemt, was zijn optreden uiterst verontrustend. Omdat nu de kans aanwezig is dat het CDA gaat meeregeren, is het van heel groot belang dat die partijen gewaarschuwd zijn die wel vinden dat mensen het recht hebben zelf zin en vorm te geven aan het eigen leven zolang zij het zelfbeschikkingsrecht van anderen niet schaden. Komen de tijden van christelijke zedenmeesterij weer terug in Nederland? Schaadt dat homo/lesbische gelijkberechtiging?

Nederland is niet "van oorsprong christelijk"
Ik begin met de gebruikelijke geschiedvervalsing dat Nederland "van oorsprong christelijk" zou zijn, zoals Buma beweerde. Het komt nu goed uit dat net het boek is verschenen over Vrijdenken & humanisme in Nederland, 40 plaatsen van herinnering onder de redactie van Bert Gasenbeek. Dit boek begint verrassend met het monument van Bonifatius in Dokkum. Christelijke geschiedschrijvers hebben van zijn dood een roofmoord gemaakt terwijl het in werkelijkheid ging om een klassiek voorbeeld van zelfverdediging door Friezen tegenover christelijke soldaten die gewelddadig een einde aan de Friese vrijheid wilden maken.

Helemaal potsierlijk wordt het als men kerstbomen en paashazen en -eieren in stelling brengt om onze vermeende christelijke cultuur te verdedigen terwijl het hier gaat om voorchristelijke heidense symbolen. Voor de houding van het christendom tegenover de islam geldt het gezegde dat de pot de ketel verwijt dat die zwart ziet. Ik wil niet gaan zwartepieten maar de verdedigers van zelfbeschikking hebben meer geboorterecht op het ontstaan van de Fries/Nederlandse cultuur dan aanhangers van een godsdienst die eerder oog hadden voor de eigen vrijheid dan die van andersdenkenden. De SGP geeft daarvan bij deze verkiezingen weer een onthullend voorbeeld door de eigen godsdienst meer rechten toe te willen kennen dan andere al dan niet godsdienstige levensbeschouwingen.  

Nederland is geen "joods-christelijke cultuur"
Een verwante vorm van geschiedsvervalsing is het praten over de vermeende "joods-christelijke Nederlandse cultuur". Dat doet onrecht aan zowel de humanistische als de Joodse tradities in Nederland. Voor de humanistische traditie verwijs ik naar het eerder genoemde boek over plaatsen van herinnering. En naar de strijd voor mensenrechten die ik beschrijf in mijn memoires Humanisme als zelfbeschikking; levensherinneringen van een homohumanist. Daaruit blijkt dat mensenrechten van ongodsdienstigen en homoseksuelen vaak pas na veel christelijk verzet in Nederland erkend werden.

Voor de Joodse traditie verwijs ik naar de kwalijke rol van heel veel christenen bij de eeuwenlange Jodenvervolgingen. Nu net doen alsof het christendom en het Jodendom eeuwenlang in pais en vree één traditie zouden vormen, doet geen recht aan het leed dat deze bevolkingsgroep eeuwenlang is aangedaan, ook in Nederland.

Nederlandse "normen en waarden": verduisterend taalgebruik
Het praten over "normen en waarden" geeft er blijk van hoe ondoordacht dat meestal is. Het vooropstellen van normen wijst op de bedenkelijke christelijke traditie om de soms gewelddadige handhaving van regels belangrijker te vinden dan een inhoudelijke dialoog met andersdenkenden in gelijkwaardigheid. Er is ongetwijfeld veel verbeterd sinds de tijden van brandstapels en andere doodstraffen. Maar laten we niet vergeten dat het in Nederland tot 1983 duurde voor hier een grondwettelijke gelijke behandeling kwam van godsdienst en (niet-godsdienstige) levensbeschouwing. En tot 2001 voor hier wettelijke huwelijksgelijkberechtiging kwam ongeacht geslacht, iets dat wereldwijd (zelfs binnen Europa) nog altijd door veel christenen bestreden wordt. Wie gelijkwaardigheid werkelijk belangrijk vindt die stelt waarden voorop en laat normen daaruit voortvloeien en niet omgekeerd. Spreken over waarden en normen dus, en niet over normen en waarden.

Het pleiten voor dienstplicht verhult het falen van veel christelijk onderwijs
De grootste aanval op het zelfbeschikkingsrecht is de dreigende invoering van sociale dienstplicht. Het CDA is daar voorstander van omdat veel jongeren geen waarden en normen meer zouden kennen en omdat onze samenleving teveel versplinterd zou zijn.

Tot nu toe ben ik nog niet in de media tegengekomen dat dit een onbewuste aanval op christelijk onderwijs is omdat dat kennelijk volgens het CDA gefaald zou hebben om op jongeren voldoende waarden en normen over te dragen. Twee derde van het basis- en het voortgezet onderwijs is immers nog altijd christelijk terwijl christenen inmiddels een minderheid in Nederland zijn. Christelijke scholen hebben het recht om andersdenkenden te weren terwijl openbare scholen zich openstellen voor iedereen om zo jongeren te leren om te gaan met mensen met andere achtergronden. Een opwaardering van het werkelijk voor iedereen toegankelijke pluriforme openbaar onderwijs met de vrije keuzevakken godsdienst- en humanistisch vormingsonderwijs ligt dan ook meer voor de hand dan een aanslag op loopbaan en vrijheid van jonge meerderjarigen door een sociale dienstplicht.

Het recht op een waardig levenseinde wordt aangevallen
Terecht heeft een niet-confessionele meerderheid in de huidige Tweede Kamer er voor gekozen om mensen met een naar eigen overtuiging voltooid leven het recht en de echte mogelijkheid te geven op een zelfgekozen waardig levenseinde. Nu het onwaarschijnlijk is dat een nieuwe regering gevormd kan worden zonder een of twee christelijke partijen dreigt het gevaar dat zij andersdenkenden in hun recht op zelfbeschikking willen beperken. Het is daarom zeer bedenkelijk dat Buma op 26 februari 2017 weigerde toe te zeggen dat ieder Kamerlid naar zijn of haar eigen geweten zou mogen stemmen en de regering dat zou eerbiedigen. Hier dreigt een terugkeer van christelijke zedenmeesterij waar in Nederland al zo lang vele andersdenkenden onder hebben geleden.

Is het CDA een maffia-maatje?
Het past in een betreurenswaardige christelijke traditie om de eigen kracht meer te zoeken in het verbieden dan in het streven naar vrijheid in verantwoordelijkheid. Een meerderheid in de huidige Tweede Kamer heeft er voor gekozen om de productie van nederwiet te legaliseren. Daardoor kan beter aan kwaliteitsbewaking gedaan worden en zijn wij niet meer afhankelijk van criminele producenten. Het is heel begrijpelijk dat ook CDA-burgemeesters deze legalisering van wietproductie ondersteunen. De weigering van het landelijk CDA is een steuntje in de rug van de huidige criminele producenten. Net zoals ooit de alcoholdrooglegging in de VS de opkomst van de maffia heeft bevorderd, dreigt het CDA nu iets soortgelijks in de hand te werken door de legalisering en het bijbehorende toezicht tegen te houden in een nieuwe regering.

Oekraïne-referendum: dictatuur van een minderheid
In mijn blogberichten 139 Referendum? Schijnvertoning! (1) en 180 Referendum? Schijnvertoning! (2) toon ik aan dat een minderheid van 20% van de kiesgerechtigden net doet alsof zij "het volk" zou zijn dat tegen het EU-associatieverdrag met Oekraïne is. Het grootste deel van dat verdrag gaat hoe dan ook door omdat Nederland geen vetorecht heeft op gesloten handelsverdragen. Dat deel waar Nederland wel een vetorecht op heeft, gaat over het versterken van de rechtstaat, het tegengaan van corruptie en bevorderen van de mensenrechten zoals die van de homo/lesbische minderheid in Oekraïne. Waarom werkt Buma dat tegen en laat hij zich zo gijzelen door een onverdraagzame minderheid die doet alsof zij "het Nederlandse volk" zou vertegenwoordigen? Zeker nu gebleken is dat Rusland getracht heeft om de besluitvorming in Nederland te beïnvloeden, is zijn halsstarrigheid onbegrijpelijk. Het is te hopen dat CDA-senatoren verstandiger zijn, waardoor het verdrag alsnog geratificeerd wordt en een mensenrechtenvijandig Rusland niet zijn zin krijgt.

Buma ongeschikt als premier van een land dat mensenrechten respecteert
Bovenstaande overwegingen maken duidelijk dat Buma niet geschikt is om premier te worden van een land dat mensenrechten respecteert. Niet alleen omdat hij kennelijk een agenda heeft om het recht op menselijke zelfbeschikking aan te tasten, maar ook omdat hij door zijn starheid te weinig voor rede vatbaar is als het er om gaat andersdenkenden in een coalitie gelijkwaardig bijeen te houden. In blogbericht 16, Hans Brinker and a finger in a leaking dike, heb ik er op gewezen dat het van oorsprong Friese poldermodel voor heel Nederland letterlijk van levensbelang is. Hierboven beschreven opvattingen en zijn gedrag om niet mee te werken tijdens het bestrijden van de laatste economische crisis tonen aan dat hij niet geschikt is om deze oeroude voorchristelijke Fries/Nederlandse traditie van het poldermodel zodanig voort te zetten dat ons voortbestaan in vrijheid beter verzekerd is.

Naschrift. Dit blogbericht past in mijn blogserie over de Nederlandse verkiezingen en de gevolgen ervan. Daarin verschenen eerder de blogberichten 179, Moreel leiderschap: wat is dat?, nummer 180, Referendum? Schijnvertoning! (2), nummer 181, De anti-elite-paradox, nummer 182, 'De kloof' bestaat niet in Nederland, nummer 183, "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel? en nummer 184, CDA-aanval op zelfbeschikking. Het laatstgenoemde blogbericht is hiervan het meest gelezen. Zie voor mijn reactie op de uitslag van de verkiezingen blogbericht 186, Populismegolf gestopt in Nederland.


Naschrift. Op 4 maart 2017 bepleit Buma dat jongeren weer moeten leren om staande het Wilhelmus te zingen. Weer een voorbeeld van zijn oppervlakkige regeltjesdenken. Volgens Buma is "het hoogste wat wij in Nederland hebben, de waarde van ons koningshuis". Dit is juridisch gezien onjuist want dat is onze Grondwet met de daarin vervatte mensenrechten en het primaat van onze volksvertegenwoordiging. Wie dat niet erkent, is niet geschikt om premier te worden.