In de afgelopen jaren
kwam ik in de media de grootst mogelijke onzin tegen over de EU. Slechts
enkele media nemen de moeite om die onzin tegen te spreken. Ook de
meeste homo/lesbische media laten het op dit punt afweten. In 2014 had ik in mijn
blog de grootste onzin en de tegensprekende feiten over de EU nog eens op een rijtje gezet. Het behoort tot
de minst gelezen blogberichten. Daarom herhaal ik dat bericht met enkele
aanvullingen hieronder in de hoop dat ook anderen meer tegenspel gaan
bieden tegen de anti-EU-hetze die gaande is.
1. "De Europese Unie dreigt een superstaat te worden."
China
telt 1,3 miljard inwoners, India 1 miljard, de EU 500 miljoen, de VS
300 miljoen en Rusland 140 miljoen. De EU heeft in de wereld 3% van de
landoppervlakte, 7% van de wereldbevolking en is met 30% de grootste
wereldeconomie. Van het bruto binnenlands product (bbp) gaat in de EU
lidstaten gemiddeld 47% naar de overheid (in Nederland is dat 45,5%) en
de Europese Unie kost 1% van het bbp. In de VS kost de federatie 30% van
het bbp. Van het geld dat de EU ontvangt, gaat 94% terug naar projecten
in de lidstaten en gaat 6% naar gebouwen, salarissen en pensioenen. De
EU heeft 40.000 personeelsleden, dat is in veel landen de omvang van één
ministerie. Kortom: de EU is spotgoedkoop en heeft het geld niet om een
superstaat te worden.
2. "Nederlanders betalen veel meer aan de EU dan zij terugkrijgen."
Het
EU-lidmaatschap kost per Nederlander € 200,- per jaar. De handel met de
EU levert per Nederlander € 1500,- tot € 2000,- per jaar op. Onze
uitvoer is voor 80% naar EU-landen. Wie teveel op de centen let, loopt
een veelvoud aan euro's mis.
3. "De EU is niet democratisch."
De
macht van het rechtstreeks gekozen Europees Parlement is de laatste
jaren enorm gegroeid. Wie een democratischer EU wil en daarom niet gaat
stemmen, handelt in strijd met de eigen opvattingen. De Europese
raden van regeringsleiders en ministers beslissen mee maar die zijn op
hun beurt gekozen door kiezers in de lidstaten. Op die manier wordt
voorkomen dat de Europese democratie een dictatuur van een parlementaire
meerderheid wordt want minderheden hebben zo veel invloed.
4. "Kleine landen tellen in de EU niet mee."
Integendeel,
de grotere landen hebben in verhouding veel minder zetels dan de
kleinere. Alle landen hebben ongeacht grootte evenveel zetels in het
dagelijks bestuur (de Europese Commissie) en in de raden van
regeringsleiders en ministers.
5. "De EU bemoeit zich met belachelijke dingen als kromme bananen."
Met
name in de Britse media wordt veel onzin verteld over de Europese Unie.
Veel politici in de lidstaten schrijven de successen van de EU aan
henzelf toe en de mislukkingen aan de EU. Door het ontbreken van echt
Europese media wordt het verdraaien van feiten helaas niet opgemerkt en
verbeterd. Ook de Nederlandse publieke omroep faalt op dit punt: naast
de vaste politieke mediarubriek Den Haag Vandaag ontbreekt Brussel Vandaag.
6. "De EU is een bedreiging voor homo/lesbische rechten."
Uit het ILGA-Europa rapport 2014 blijkt dat Nederland vierde in Europa is als het gaat om homo/lesbische gelijkberechtiging. De Nederlandse minister Bussemaker
zet zich goed in om achterstanden in Europa weg te werken. In de
praktijk blijkt de EU een belangrijke steunpilaar voor de homo/lesbische
emancipatie. Dankzij de mensenrechtenverdragen in Europa zou zelfs een
kwaadwillende meerderheid in het Europese Parlement die klok niet kunnen
terugdraaien.
7. "De EU trekt de godsdiensten voor."
In
de Europese verdragen is de gelijkberechtiging van godsdiensten en
humanisme goed geregeld. In de praktijk hangt het van de voorzitter van
de Europese Commissie af of die verdragen ook worden nageleefd. Ik heb
van 1991 tot 1999 als vicevoorzitter van de European Humanist Federation meegemaakt dat de Franse protestant Jacques Delors
tussen 1985 en 1995 hier veel aan gedaan heeft maar dat daarna
regelmatig getracht werd om de godsdiensten voor te trekken. Het is
daarom goed dat de humanistische beweging ook op dit punt alert is.
De
oprichters van de Europese eenwording wilden na de Tweede Wereldoorlog
een einde maken aan eeuwen van oorlogen tussen Europese landen. Het
goede nieuws is dat dit in de EU gelukt is. Het slechte nieuws is dat
veel Europeanen dit zo vanzelfsprekend zijn gaan vinden dat zij het
gevaar van nieuwe oorlogen onderschatten.
Naschrift: Regelmatig staan de media en politiek in Nederland op hun achterste benen als er meer geld aan de EU moet worden betaald. Op 12 oktober 2016 werd bekend dat Nederland 2,7 miljard euro terug krijgt van de EU. Daar wordt vrijwel geen aandacht aan besteed...
Dit bericht past in de serie over mediakritiek. Het best bekeken in deze serie is nummer 80 over de World Press Photo 2014. Dat wordt in populariteit gevolgd door de blognummers 34 over Vijf misverstanden over democratie, nummer 74 over Valse nichten, nummer 63 over Mediamissers, nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid, nummer 44 over Mediamanipulatie, nummer 139 over Referendum? Schijnvertoning! (de grootste stijger in deze groep), nummer 140 over Brexit? Schotland Exit!, nummer 56 over de Mediawet van schijnbare achteruitgang en nummer 62 over Geschiedvervalsing. Het nieuwste bericht is nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? Het antwoord luidt: de Nederlandse media laten veel steken vallen!
Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten