67. American Paradoxes

Op 4 november 2014 werden tussentijdse verkiezingen gehouden in de Verenigde Staten. Mij viel een aantal (al dan niet schijnbare) tegenstellingen op. Aan mijn lezers (al dan niet Amerikaans) de vraag hoe die tegenstellingen te verklaren zijn.

Homohaat
De afgelopen jaren is er in de VS heel veel gedoe geweest over de openstelling van het burgerlijk huwelijk voor paren van gelijk geslacht ('same sex marriages'). In de afgelopen maanden is het aantal staten met opengestelde huwelijken gestegen van een minderheid tot een meerderheid. Dit speelde bij deze verkiezingen nauwelijks een rol. Tegenstanders van 'marriage equality' (huwelijksgelijkberechtiging) roepen dat het ondemocratisch zou zijn van de homo/lesbische minderheid om dit aan een heteroseksuele meerderheid op te dringen. En het zou kinderen van homo/lesbische ouders schaden.

Deze tegenstanders geven blijk van een aantal misverstanden. In de eerste plaats is een echte democratie niet de dictatuur van de meerderheid. In de tweede plaats kunnen ook heteroseksuelen voorstander zijn van een gelijke behandeling van de homo/lesbische minderheid. In de derde plaats wordt niets aan deze tegenstanders opgedrongen want niemand dwingt hen om met partners van het eigen geslacht te trouwen. Als er al sprake zou zijn van opdringen dan zijn het de tegenstanders die de voorstanders iets willen verbieden. En in de vierde plaats blijken vooroordelen tegen roze gezinnen geheel ten onrechte te zijn. Waarom speelde deze homohaat bij deze verkiezingen vrijwel geen rol?

Ebolavrees
Bij deze verkiezingen speelde wel een rol dat president Obama gefaald zou hebben bij de bestrijding van ebola. Uit eigen ervaring wist ik al hoezeer de VS lijdt aan smetvrees. Zelfs postzegels kunnen gevaarlijk zijn: dangerous stamps! In de jaren tachtig heb ik zelf ervaren hoe de presidenten Reagan en Bush sr. de aids-epidemie in eigen land zo slecht hebben aangepakt dat onnodig vele duizenden slachtoffers zijn gevallen. Zij werden daar indertijd verhoudingsgewijs minder massaal op aangevallen vergeleken met de enkele gevallen die de huidige president werden verweten. Hoe is dat verschil te verklaren?

Islamangst
President Bush jr. heeft door zijn onbezonnen aanval in Irak de huidige radicalisering in het Midden Oosten op zijn geweten. Waarom wordt president Obama nu door veel kiezers bij deze verkiezingen verweten dat hij eerst nadenkt voordat hij met Amerikaanse troepen soortgelijk, averechts werkend, geweld toepast?

"It's the economy"
De Democratische presidenten Clinton en Obama hebben de Amerikaanse economie goed gestimuleerd terwijl de Republikeinse president Bush jr. die enorm geschaad heeft, vooral door het voeren van uiterst kostbare oorlogen en door het ontsporend winstbejag van vele rijken. Obama slaagt er geleidelijk in om de schade te repareren. Waarom worden dan de Democraten bij deze laatste verkiezingen gestraft en de Republikeinen beloond? Wie kan deze kortzichtigheid verklaren?

Voor alle bovenstaande vragen geldt: wie het weet mag het zeggen. Graag via robtielman46@gmail.com



Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.


Een Nederlander met een Amerikaanse vriend schrijft: "De opkomst was dinsdag maar 30%. Dat is echt schokkend. En het zijn altijd de ultra rechtse mensen die wél gaan stemmen. Mijn eigen vriend vond het kennelijk ook niet de moeite, volstrekt verbijsterend. Ze verdienen deze puinhoop!"
Een Amerikaanse lezer schrijft: "Low turn-out in by-elections often bring strange results. This one was particularly irrational. US economy is doing better than most around the world, unemployment is much diminished from worst period. Life in US is generously good for so many...so, no good deed, even in government, goes unpunished."
De Huffington Post wijst er op dat de Republikeinen weliswaar 53% van de senaatszetels hebben maar slechts 46% van de kiezers. Een vertekenend gevolg van het districtenstelsel...
Het was de laagste opkomst sinds 1942! 
The Daily Beast stelt dat de meeste Republikeinen niet meer de anti-homo kaart spelen omdat inmiddels de meerderheid van de Amerikanen voor huwelijksgelijkberechtiging is.