316. Zijn media handlangers van populisten? (3)

Op 13 oktober 2019 vonden in Polen verkiezingen plaats voor de Sejm en de Senaat. In de serie over populisme (zie hieronder) beschreef ik de afgelopen jaren hoe de meeste media met verkiezingen omgingen. In de aanloop werd onevenredig veel aandacht besteed aan een (vermeend) opkomend populisme en vrijwel niet aan de rol van linkse en progressieve partijen. Bij het verslag van de verkiezingen op grond van exit polls werd dat vertekend beeld bevestigd. Vervolgens werd er vrijwel geen aandacht besteed aan de uiteindelijke uitslag waaruit bleek dat het populisme aanzienlijk minder draagvlak en gevolgen had dan verwacht. Deze rol van de meeste media bespreek ik nu n.a.v deze Poolse verkiezingen.

De begrippen 'grootste' en 'winnaar van verkiezingen' wekken een onjuiste indruk
Tijdens de Nederlandse verkiezingen op 20 maart 2019 werd een partij die 7% van de stemgerechtigden behaalde door de meeste media als "grootste partij van Nederland" genoemd. Dat die partij vrijwel geen maatschappelijk en bestuurlijk draagvlak had en heeft, was kennelijk niet belangrijk. Tijdens de Europese verkiezingen in Nederland op 23 mei 2019  werd de linkse partij die verreweg het grootste aantal zetels kreeg door geen van de media die ik volg de grootste partij van Nederland genoemd. Hoezo vooroordeel?

Als er (zoals in Nederland) veel kleine partijen zijn dan zegt het begrip 'winnaar van de verkiezingen' niets want het kan heel goed om een minderheid van de kiezers gaan. Er is geen enkele wet die zegt dat de grootste partij moet gaan regeren. Het gaat niet om de vraag wie de winnaar of de grootste is maar om een meerderheid met andere partijen.

Een lage opkomst negeren is een bedreiging van democratie
In blogbericht 226 heb ik er op gewezen dat van alle stemgerechtigden minder dan een derde op Trump en voor Brexit hebben gestemd. Men kan tegenwerpen dat dit volgens de spelregels toch om meerderheden gaat. Maar dat negeert het feit dat het maatschappelijk draagvlak te klein is om van DE Amerikanen of DE Britten te spreken terwijl dat (zeker bij Brexit) toch regelmatig in media gebeurt. Zie bv. het Oekraïne-referendum in Nederland.

Het voorbeeld van de laatste verkiezingen in Polen
Voorafgaand aan de verkiezingen van 13 oktober 2019 was de rechtse regeringspartij PiS "verwachte winnaar" voor vrijwel alle media. Dat was ook de vrijwel algemene teneur op grond van de exit polls: "regeringspartij PiS wint opnieuw Poolse verkiezingen". Heel veel minder aandacht was er in de meeste media voor dit bericht: "Poolse regeringspartij PiS verliest meerderheid in senaat". En vrijwel geen aandacht was er voor de definitieve uitslag. Daaruit blijkt dat de regeringspartij nog slechts 235 van de 460 zetels in de Sjem over heeft en dat er een linkse partij in één klap 49 zetels gewonnen heeft. Wie is hier verliezer en wie winnaar?  Ik heb dit feit in de Nederlandse media niet kunnen vinden.

Homoseksualiteit als toetssteen
Wel was er enige aandacht voor het feit dat de Poolse regering tijdens deze verkiezingen steeds homovijandiger is geworden en ondersteund door de katholieke kerk wordt de anti-homo-haat aangewakkerd. Dan is het toch wel hoopgevend dat de zeer homovijandige campagne van de katholieke kerk en de rechtse regeringspartij PiS averechts heeft gewerkt en heeft geleid tot zetelverlies in de Sejm en tot verlies van de meerderheid in de senaat.

Naschrift.
De meest gelezen blogberichten over populisme zijn het nummer 226, Terugblik op 2017: populismegolf gestopt (het best bekeken blogbericht uit 2017, 2018 en 2019), het nummer 277, De fabel van de gele hesjes & klaagschaamte (de snelste stijger in deze groep) en het nummer 186, Populismegolf gestopt in Nederland (ook een belangrijke stijger).

Daaropvolgend werd het meest gekeken naar de nummers 63, Mediamissers, nummer 44, Mediamanipulatie, nummer 183, "Wij worden niet gehoord": klopt dat wel?, nummer 181, De anti-elite-paradox, bericht nummer 56, Mediawet van schijnbare achteruitgang, bericht nummer 217, Zijn media handlangers van populisten? (2), het nummer 182, 'De kloof' bestaat niet in Nederland, nummer 227, Populismepreventie in Nederland, het nummer 254, Is Hongarije in gevaar?, het bericht nummer 209, Zijn media handlangers van terroristen?, nummer 210, Zijn media handlangers van populisten? (1), het nummer 228, Populismepreventie in de Europese Unie, het nummer 262, Is Zweden in gevaar?, het nummer 253, Is Polen in gevaar?, het nummer 292, Is Spanje in gevaar?, het nummer 256, Is Griekenland in gevaar?, het nummer 269, Is Brazilie in gevaar?, het nummer 255, Is Italie in gevaar?, het nummer 252, Is de Europese Unie in gevaar? en het antwoord daarop: het nummer 296, Europese verkiezingen (2) Pro-EU-stemming. Veel vals alarm!


Naschrift. Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat,  
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS,
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS,
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel,
9. Atlas van Friesland,  
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming,
12. Misverstanden rond Europese Unie en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst.