296. Europese verkiezingen (2) Pro-EU-stemming

Voorafgaand aan de verkiezingen voor het Europees Parlement (EP) van 23 tot en met 26 mei 2019 verschenen in de meeste media sombere voorspellingen. Voor het EP zou sprake zijn van dalende belangstelling. Anti-EU-partijen zouden een beslissende invloed krijgen in het EP. Het EP zou zo versplinterd raken dat het onbestuurbaar zou worden. De sociaal-democraten zouden overal verliezen. Homovijandige partijen zouden veel macht krijgen. De feitelijke verkiezingsresultaten zijn echter heel anders dan deze media voorspelden.

Voor het eerst sinds 1979 een hogere opkomst in EU
Er was een veel grotere opkomst dan verwacht. In 2014 was die 41% en in 2019 werd het 51%. Sinds 1979 was er voor het eerst sprake van een stijgende opkomst. En die is nu de hoogste sinds 1994. Mede door het rampzalige verloop van de Brexit zien kennelijk meer Europeanen het belang in van een sterke EU tegenover Poetin, Erdogan, Xi en Trump.

Stabiele pro-EU-stromingen krijgen meer dan twee derde van de zetels
Stabiele pro-EU-stromingen als christen-democraten (± 182 zetels), sociaal-democraten (± 147 zetels), liberalen (± 109 zetels) en groenen (± 69 zetels) hebben gezamenlijk ± 507 van de 751 zetels. Tegen deze twee derde meerderheid kunnen de enkele tientallen zetels van anti-EU-partijen niet op. Bovendien zijn die anti-EU-partijen onderling uiterst verdeeld.

Geen versplintering maar meer representatieve vertegenwoordiging in EP
Tot nu toe hadden de christen-democraten en de sociaal-democraten altijd een ruime meerderheid in het EP. Dat is vanaf nu niet meer het geval. Zij moeten samenwerken met de liberalen en de groenen om weer een ruime meerderheid te kunnen vinden. Dat is geen versnippering maar een betere vertegenwoordiging van het grootste deel van de kiezers in de EU. Die hebben nu meer te kiezen en bovendien meer invloed. Het EP gaat daardoor meer lijken op de verhoudingen in de Nederlandse volksvertegenwoordiging: het polderen.

Sociaal-democraten doen het goed in een aantal EU-lidstaten
In Nederland, Spanje en Portugal eindigden de sociaal-democraten als grootste bij de Europese verkiezingen. In meer landen, zoals Italië, Oostenrijk en Slowakije, eindigden zij als tweede. In het EP bestaat nu de mogelijkheid dat de sociaal-democraten met liberalen, groenen en/of kleinere linkse partijen een meerderheid kunnen gaan vormen. Dit biedt mogelijkheden voor Timmermans om voorzitter van de Europese Commissie te worden.

Homovijandige partijen krijgen weinig zetels in het EP
Net zoals in Nederland hebben ook de kiezers in de meeste andere Europese landen zich niet bang laten maken door stemmingmakerij in de meeste media. Zie bijvoorbeeld mijn blogbericht over de laatste verkiezing in Spanje. Zorgenkinderen blijven homovijandige partijen in Hongarije en Polen. Maar gelukkig hebben we nog een onafhankelijke Europese rechtspraak om de mensenrechten van alle individuen en minderheden te beschermen.



Naschrift.
Op 2 juni 2019 kreeg Finland een nieuwe regering onder leiding van een sociaal-democratische premier. Dit kan van belang zijn voor de benoeming van Frans Timmermans als voorzitter van de Europese Commissie omdat dit niet alleen een zaak is van het EP maar ook van de Europese Raad van Ministers waar christen-democraten, sociaal-democraten en liberalen ongeveer gelijk vertegenwoordigd zijn. In Trouw van 5 juni 2019 staat de kop: "Overal in Europa hebben de sociaal-democraten het moeilijk". Dat is feitelijk onjuist omdat zes EU-lidstaten een sociaal-democraat als premier hebben en de zevende er aan komt in Denemarken. Zie voor het vervolg blogbericht 304, Zijn Europese spitskandidaten democratisch? Op 7 augustus 2019 wordt bekend dat het vertrouwen in EU en Euro op een hoogtepunt is.

Naschrift. Mediakritiek
Het best bekeken in deze serie is nummer 226 over Terugblik op 2017: populismegolf gestopt (de grootste stijger in mijn blog). Dat wordt in populariteit gevolgd door de blognummers 80 over de World Press Photo 2014, het nummer 139 over Referendum? Schijnvertoning!, nummer 74 over Valse nichten, nummer 186 Populismegolf gestopt in Nederland, nummer 34 over Vijf misverstanden over democratie, nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), nr. 184 over CDA-aanval op zelfbeschikking (1), bericht nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid en nummer 63 over Mediamissers.


Naschrift. Blog- en vlogberichten over Europese Unie
Eerder schreef en sprak ik over de Europese Unie in de berichten nummer 43, Europese Unie, voors en tegens, daarna blogbericht nummer 155, Onzin over de Europese Unie, gevolgd door blogbericht nummer 210, Misverstanden rond Europese Unie: twaalfde vlog, blogbericht nummer 228, Populismepreventie in Europese Unie, blogbericht nummer 252, Is de Europese Unie in gevaar?, blogbericht nummer 253, Is Polen in gevaar?, bericht nummer 254, Is Hongarije in gevaar? en blogbericht 255, Is Italië in gevaar? Niet dus.


Naschrift. Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat,  
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS,
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS,
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel,
9. Atlas van Friesland,  
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming,
12. Misverstanden rond Europese Unie en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst.