zaterdag 24 maart 2018

236. Verkiezingen van 21 maart 2018 hoopgevend

Op 21 maart 2018 vonden in Nederland in de meeste gemeenten raadsverkiezingen plaats. In 45 gemeenten was dat niet het geval vanwege eerdere of latere fusies van gemeenten. Men moet dus voorzichtig zijn met het trekken van conclusies. Maar er vallen toch enkele dingen op. In alle gemeenten kon men stemmen vóór of tegen het "sleepwet"-referendum. Er waren meer tegen- dan voorstemmers. De steun voor populistische partijen is heel veel kleiner dan werd verwacht. De plaatselijke partijen groeiden in vier jaar van een vierde tot een derde van de stemmen. Welke van de belangrijkste landelijke partijen groeiden nu en welke kregen minder stemmen? Heeft dit wel of niet gevolgen voor onze homo/lesbische beweging in Nederland? En wat leert ons dit over de bedenkelijke rol van (a)sociale media?

Meer stemmen tegen dan vóór "sleepwet"
Voorafgaand aan dit (laatste) raadgevend referendum voorspelden onderzoekers en media dat de voorstanders met 60% zouden winnen. Uiteindelijk bereikten de tegenstanders 49%, de voorstanders 47% en de blanco stemmers 4%. Het aantal blanco stemmers is bij andere verkiezingen altijd onder de 1% geweest. Juridisch is er sprake van een meerderheid van tegenstemmers en moet de regering de wet heroverwegen. De opkomst was 52% en lag dus boven het vereiste minimum van 30%. De meeste tegenstanders waren te vinden onder jongeren, in de grote steden en in het noorden (in Groningen was 70% tegen de wet!).

Populisten kregen minder stemmen dan verwacht
De meeste media hebben ruim aandacht besteed aan populistische partijen en ook hier was het verwachte aantal stemmers veel hoger dan in de werkelijkheid. Deze zeer overdreven aandacht voor "boze burgers" beschreef ik al in blogbericht nummer 183: "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel? Zie ook hieronder de serie blogberichten met mijn mediakritiek.

Plaatselijke partijen van een vierde naar een derde van de stemmen 
In 2014 kregen de plaatselijke partijen 28% van de stemmen en bij deze verkiezingen is dat gestegen tot 33%. Dat kwam niet door een grotere opkomst want die was in 2014 54% en in 2018 55%. De opkomst bij de laatste landelijke verkiezingen in 2017 was aanzienlijk meer: 82%. Voor het gebrek aan vertrouwen in gekozen politici van landelijke en van plaatselijke partijen verwijs ik naar mijn recente blogbericht 234, Red de benoemde burgemeester! In bijvoorbeeld Rotterdam, Den Haag en Enschede werd een plaatselijke partij de grootste.

GroenLinks wint, D66 verliest
GroenLinks steeg van 5% van alle raadszetels in 2014 naar 8% in 2018. In onder andere Amsterdam, Utrecht, Haarlem, Delft, Nijmegen en Arnhem werd GroenLinks de grootste partij. D66 is in Amsterdam en Utrecht niet meer de grootste partij, en zakte naar 9% van alle raadszetels. Deelname van D66 aan de landelijke regering is hiervoor een verklaring.

VVD wint, CDA verliest
Het aantal raadszetels van de VVD steeg licht naar 13% maar het CDA bleef de grootste met 14% ondanks de lichte daling. In Tubbergen kreeg het CDA een meerderheid. Dit is een voor Nederland zeldzaam verschijnsel in het sterk versnipperde partijpolitieke polderlandschap.

PvdA licht herstel, SP verliest
Vergeleken met de landelijke verkiezingen van 2017 herstelde de PvdA zich licht van 6 tot 8% van alle raadszetels. Vooral in Friesland is dat het geval, waar de PvdA nu de grootste is in Leeuwarden, Heerenveen en Harlingen. De SP zakte tot 4% en werd de grootste in Oss.

Welke gevolgen heeft dit voor de homo/lesbische beweging?
Het COC sloot in veel gemeenten al voor de verkiezingen stembusakkoorden waardoor voortzetting van een homovriendelijk homobeleid gewaarborgd is. Weliswaar stegen de islamitische partijen NIDA en Denk in wat gemeenten maar dat vormt geen bedreiging.

Bedenkelijke rol media
Hoewel het om plaatselijke verkiezingen ging, deden veel media alsof het een wedstrijd tussen landelijke politici was. Partijen die uiteindelijk 1% (PVV), 0,9% (Denk) en 0,2% (FvD) behaalden, kregen veel meer aandacht dan partijen als de PvdA die 7% haalde. Aan de plaatselijke stembusakkoorden die het COC sloot, werd vrijwel geen aandacht besteed.


Naschrift. Zie verder in deze serie: Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland, OostenrijkPolen, Hongarije, Italië, Griekenland en Zweden.


Naschrift. Wet na referendum aangepast
Op 6 maart 2018 besluit de regering dat de wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten wordt aangepast na het gehouden referendum. Het ongericht aftappen, het ongezien uitwisselen met het buitenland en de bewaartermijn van drie jaar worden ingeperkt.

Naschrift. Referenda
Eerder verschenen de volgende blogberichten over referenda: nummer 139, Referendum? Schijnvertoning! (1), (het meest bekeken in deze serie), nummer 140, Brexit ? Schotland Exit!, nummer 149,  Brexit? Referendum exit!, nummer 150, Nexit? Fryslânexit!, nummer 152, Brexit & Nexit: hoe betrouwbaar is opinie-onderzoek?, nummer 180, Referendum? Schijnvertoning! (2), nummer 233, Referendum: aanval op democratie en als laatste blogbericht in deze serie nummer 235, Wat te doen met het "sleepwet"-referendum?

Naschrift. Nederlandse verkiezingen en de gevolgen ervan
Dit blogbericht past in mijn blogserie over de Nederlandse verkiezingen en de gevolgen ervan. Daarin verschenen eerder de blogberichten 179: Moreel leiderschap: wat is dat?, nummer 180: Referendum? Schijnvertoning! (2), nummer 181: De anti-elite-paradox, nummer 182: 'De kloof' bestaat niet in Nederland, nummer 183: "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel? en nummer 184: CDA-aanval op zelfbeschikking (dit bericht is hiervan het meest gelezen).
Zie voor mijn reactie op de uitslag van de verkiezingen blogbericht 186: Populismegolf gestopt in Nederland (dit bericht is hiervan het meest gelezen), 187: Regeringsvorming in Nederland (1) over het belang van het oeroude poldermodel, 188: Regeringsvorming in Nederland (2) over het divagedrag van kiezers, 189: Regeringsvorming in Nederland (3) over het consumentengedrag van kiezers, 190: Regeringsvorming in Nederland (4) over het links/progressieve misverstand, 191: Regeringsvorming in Nederland (5) over het belang van samenwerkingsstrategieën, 192: Regeringsvorming in Nederland (6) over het belang van het maatschappelijk middenveld, en als laatste blogbericht in deze serie nummer 199: Regeringsvorming in Nederland (7) over de duur van de kabinetsformatie.

Naschrift. Mediakritiek
Het best bekeken in deze serie is nummer 226 over Terugblik op 2017: populismegolf gestopt (de grootste stijger in mijn blog). Dat wordt in populariteit gevolgd door de blognummers 80 over de World Press Photo 2014, het nummer 139 over Referendum? Schijnvertoning!, nummer 74 over Valse nichten, nummer 186 Populismegolf gestopt in Nederland, nummer 34 over Vijf misverstanden over democratie, nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), nr. 184 over CDA-aanval op zelfbeschikking (1), bericht nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid en nummer 63 over Mediamissers.


Naschrift. Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat,  
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS,
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS,
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel,
9. Atlas van Friesland,  
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming,
12. Misverstanden rond Europese Unie en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst.