Drie maanden na de verkiezingen van 15 maart 2017 is er nog steeds
geen nieuwe regering in Nederland. Niets bijzonders, want dit is iets
boven het Nederlandse gemiddelde en ver onder het Belgische
wereldrecord. In dit blogbericht beantwoord ik een paar veelgestelde
vragen. Zoals: vormen de drie christelijke partijen een bedreiging voor
het mensenrecht op zelfbeschikking en voor de gelijkberechtiging van het
o.a. homo/lesbisch meerouderschap?
Waarom aarzelt links om mee te regeren met een rechtse meerderheid?
Er
bestaat zoals gebruikelijk in Nederland een rechtse meerderheid in de
Tweede Kamer. Maar die is niet groot genoeg om zelf te gaan regeren door
het uitsluiten van de PVV (zie hieronder). Dat betekent dat ten minste
twee links/progressieve partijen mee zouden moeten regeren met de
grootste partij, de rechts/liberale VVD , en met de derde partij, het
christelijke CDA. Het progressieve D66 is daartoe bereid als een linkse
partij meedoet. Diens voorkeur, GroenLinks, is inmiddels afgevallen
omdat deze partij de migratie niet wil inperken. De ChristenUnie wil wel
meedoen maar
dat wil D66 weer niet omdat daardoor christelijke zedenmeesterij dreigt
(zie mijn laatste vraag). De sociaal-democratische PvdA is gestraft voor
de goede
samenwerking met de VVD in de vorige regering met het grootste
zetelverlies ooit. En de Socialistische Partij wil niet met de VVD
regeren. Linkse partijen willen liever niet met rechts regeren omdat
linkse kiezers dat zwaar afstraffen, zoals de PvdA is overkomen.
Hopelijk begrijpen mijn vele
buitenlandse lezers nu dat de formatie van een nieuwe regering
behoorlijk vast zit. Intussen regeert de demissionaire VVD/PvdA regering
gewoon door en gaat het uitstekend met een der gelukkigste landen ter
wereld.
Waarom mag de PVV niet meeregeren?
De
rechtse PVV is de tweede partij van het land geworden. De meeste
partijen willen niet met de PVV regeren om zeven redenen. 1. Hun
anti-islam- en anti-Marokkanen-standpunt is in strijd met onze grondwet.
2. De PVV verbrak de samenwerking met VVD en CDA aan het begin van de
laatste economische crisis waardoor het vertrouwen in die partij zeer ernstig is
geschonden. 3. De PVV wil uit de euro en uit de Europese Unie treden, wat
de meeste partijen niet willen. 4. De PVV juicht de Brexit en de
verkiezing van Trump toe hetgeen de meeste Nederlanders geheel anders
zien. 5. De PVV werkt in Europees verband samen met
rechts-extremistische, antisemitische en homovijandige partijen; hun opvattingen hebben
in Nederland geen aanhang. 6. De PVV is geen democratische
partij omdat alleen de leider er lid van kan zijn. 7. De meeste partijen
hebben voorafgaand aan de verkiezingen gezegd niet met de PVV te willen
samenwerken en zij willen geen serieuze kiezersbelofte breken.
Is een stem op de PvdA minder waard dan een stem op een andere partij?
Het
Angelsaksische 'the winner takes all' standpunt wordt door sommigen ten
onrechte als democratisch gezien terwijl het een achterstelling van
minderheden inhoudt die strijdig is met het oeroude Nederlandse poldermodel.
In
dat stelsel wordt zoveel mogelijk gewerkt met coalities van minderheden
waaraan zowel kleine partijen als ook partijen die verloren hebben wel
degelijk mogen
meedoen. Het is begrijpelijk dat de PvdA na een zeer groot zetelverlies
terughoudend is om weer in een regering te gaan zitten. Maar als anders
geen regering te vormen is dan gaat voor de PvdA het landsbelang meestal
voor het
partijbelang.
Hoe lang kan een demissionaire regering doorregeren?
Zolang
een meerderheid in de Tweede Kamer geen nieuwe verkiezingen
uitschrijft, kan dat heel lang voortduren. Zeker nu deze demissionaire
regering er goed in geslaagd is om onze economie weer vooruit te helpen
na
de laatste economische crisis. Wie echt niet begrijpt waarom
Nederlandse kiezers zo ontevreden zijn over een zeer geslaagde regering
doet er goed aan om mijn blogberichten over divagedrag en consumentengedrag eens te lezen.
Vormen de drie christelijke partijen een gevaar voor andersdenkenden?
De
drie christelijke partijen hebben in het verleden telkens weer getracht
om hun eigen opvattingen aan andersdenkenden op te leggen. Ook nu
dreigt dat
weer. Zo zijn zij tegen hulp bij zelfdoding als de betrokkene dat in
vrijheid nadrukkelijk wil, het zogenaamde 'voltooide leven'. Ook zijn de
christelijke partijen tegen meerouderschap: het opvoeden van kinderen
door een of twee moeders samen met een of twee vaders. Dat komt steeds
meer voor onder homo/lesbische ouders. Dit maakt een nieuwe regering met
een of meer christelijke partijen die andersdenkenden de wet willen
voorschrijven minder gewenst.
Naschrift.
Dit blogbericht past in mijn blogserie over de Nederlandse verkiezingen
en de gevolgen ervan. Daarin verschenen eerder de blogberichten 179: Moreel leiderschap: wat is dat?, nummer 180: Referendum? Schijnvertoning! (2), nummer 181: De anti-elite-paradox, nummer 182: 'De kloof' bestaat niet in Nederland, nummer 183: "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel? en nummer 184: CDA-aanval op zelfbeschikking. Het
laatstgenoemde blogbericht is hiervan het meest gelezen.
Zie voor mijn
reactie op de uitslag van de verkiezingen blogbericht 186: Populismegolf gestopt in Nederland (dit bericht is hiervan het meest gelezen), 187: Regeringsvorming in Nederland (1) over het belang van het oeroude poldermodel, 188: Regeringsvorming in Nederland (2) over het divagedrag van kiezers, 189: Regeringsvorming in Nederland (3) over het consumentengedrag van kiezers, 190: Regeringsvorming in Nederland (4) over het links/progressieve misverstand, 191: Regeringsvorming in Nederland (5) over het belang van samenwerkingsstrategieën, en 192: Regeringsvorming in Nederland (6) over het belang van het maatschappelijk middenveld.
Naschrift. Op 1 juli 2017 sprak het COC met de ChristenUnie. Deze partij is niet van plan om homo/lesbische gelijkberechtiging terug te draaien mocht zij in de regering komen. Het COC is bang dat er geen vooruitgang kan worden geboekt met bijvoorbeeld de invoering van wetgeving voor meeroudergezinnen.
