Van 1 tot 8 augustus 1998 werden in Amsterdam de internationale Gay Games gehouden. Het motto was: 'Friendship through Culture and Sports'. Het logo was een rode tulp en een roze driehoek op een gele achtergrond. Het was de vijfde keer dat er Gay Games gehouden werden. Het was voor de eerste keer buiten de VS en in Europa. Er waren ± 15.000 sport-deelnemers (waarvan 42% vrouwen) uit 88 landen in 29 verschillende sporten. In totaal waren er zo'n 700.000 bezoekers, waarvan zo'n 200.000 uit het buitenland. Er waren zo'n 1.000 mediamensen. Het was alles bijeen het grootste sportevenement in Amsterdam ooit.
Het cultuurprogramma van de Gay Games 1998
Wat de cultuur betreft: er waren 62 optredens (waaronder in de Stadsschouwburg) en 30 exposities in galeries en musea (waaronder het Rijksmuseum en het Stedelijk Museum). Er traden zo'n 100 koren op met in totaal 850 leden. Er was voor het eerst in Nederland een Gay and Lesbian Film Program dat ruim 40.000 bezoekers trok. En er was voor het eerst in Amsterdam een Canal Parade met boten die door honderdduizenden bezoekers bekeken werden: een historische gebeurtenis die sindsdien jaarlijks herhaald is met vergelijkbare bezoekersaantallen. De opening in de Arena trok vele tienduizenden bezoekers en werd geopend door burgemeester Patijn van Amsterdam. Premier Kok was daarbij aanwezig.
Andere Tijden Sport over de Gay Games 1998 op 26 juli 2023
Op 26 juli 2023 werd in de reeks 'Andere Tijden Sport' een documentaire uitgezonden over de Gay Games 1998. Enkele opvallende onderwerpen. TV-presentator en sportverslaggever Humberto Tan versloeg de Gay Games in 1998. Naar nu bleek, nadat vier collega's van hem dat eerder geweigerd hadden. Enkele 'christelijke' tegendemonstranten betoogden dat de Gay Games "de stad vervuilden". Olympisch zwemmer Johan Kenkhuis vertelt hoe hij na de Gay Games uit de kast kwam. Hij herinnert eraan dat voetbaltrainer Frank de Boer enkele jaren later stelde dat homo's "een andere motoriek hebben" en "a-sportief" zouden zijn.
De organisatoren wilden met de officiële sportbonden in Nederland samenwerken en die stemden allemaal in. Alleen de internationale schaatsbond ISU weigerde op het allerlaatste moment omdat homoseksualiteit bij kunstschaatsen niet voor zou komen! De Gay Games organiseerden toen een schaatsdemonstratie met (jawel!) vele schaatsende mannenparen.
In dit verband had de documentaire nog kunnen vermelden dat de International Olympic Committee IOC gewonnen processen heeft gevoerd om te voorkomen dat de spelen Gay Olympics zouden worden genoemd. Heel dramatisch is in de documentaire dat een vrouw uit Zimbabwe vertelt dat twee van de vier sportsters uit dat land na terugkeer zodanig gemarteld zijn dat zij zijn overleden. Ook zij werd gemarteld en voor dood langs de weg achtergelaten maar zij overleefde. Uit de documentaire werd ook duidelijk hoe belangrijk het was dat burgemeester Patijn van Amsterdam de Gay Games uit overtuiging steunde.
Mijn eigen herinnering aan de Gay Games 1998
Het was voor mij een unieke ervaring dat ik tijdens de Gay Games in Amsterdam mijzelf kon zijn zonder gevaar te lopen op vijandige reacties. Dat gevoel heb ik al twintig jaar in het kleine Friese dorpje waarin ik nu samenwoon. Maar dat heb ik nu zeker niet meer in Amsterdam. Die stad werd in die tijd terecht de Gay Capital of the World genoemd. Maar dat is het helaas niet meer. Daarover schrijf ik verder in mijn volgende blogbericht 511.
Naschrift. Reacties.
Wim Heldens uit Amsterdam schrijft:"Aan de GayGames uit 1998 heb ik zeer goede herinneringen. Het eerste waar ik aan denk, is de enorme harmonie en vriendschappelijke sfeer die er in heel Amsterdam heerste, alsof we in Utopia woonden voor die periode. Er was een intense sfeer van verbroedering en liefde, en iedereen leek dat zo te ervaren. Er was een saamhorigheid die ik nog nooit zo had ervaren....het was prachtig. Wat mij ook zeer sterk in het geheugen gegrift is, is de atletiek wedstrijd heren....500 meter of zo ( dat weet ik niet precies meer). Een van de renners was een jongen die een gedeelte van een van zijn armen miste en hij had een gedeeltelijk been prothese......er waren natuurlijk de prachtige gespierde atleten die een sportieve prestatie leverde en 1, 2 en 3 werden. Maar deze jonge man met zijn gebreken was de ster van de race....hij haalde als allerlaatste de finish en het publiek ging helemaal uit zijn dak, we hebben geschreeuwd en gezongen en gescandeerd om hem aan te moedigen. Het was een geweldige prestatie dat hij het haalde....en voor iedereen was hij de winnaar en de held van de race. Wanneer ik daar aan terug denk, word ik nog steeds emotioneel. Ik kan me ook het kunstschaatsen herinneren, met mannen en vrouwen koppels, dat was ook adembenemend, dat raakte mij ook diep...en mij niet alleen!"
John van Bussel uit Helmond schrijft: "Het belangrijkst vind ik wel dat het ervoor heeft gezorgd dat er jaarlijks een botenparade is en dat heeft uiteindelijk geleid tot meer pride’s in Nederland, deze zien wij nu jaarlijks in bijna alle Nederlandse steden. Dit jaar in Eindhoven voor het eerst en de opkomst overtreft alle verwachtingen. Die pride’s zijn zo belangrijk voor lgbt mensen, zoals bij de gaygames zie je dan ineens mensen uit de kast komen of met één van hun ouders deelnemen aan dit event wat vroeger totaal ondenkbaar was. Ik denk ook dat de gaygames ervoor heeft gezorgd dat wij even in een stroomversnelling hebben gezeten wat betreft onze rechten, zie het homohuwelijk."
Naschrift. Mijn eigen homoverleden
Bovenaan staat blogbericht 32 over Mijn eerste vriendje. De andere berichten over mijn persoonlijk homoverleden die goed bekeken werden, waren nummer 45 over Gerard Reve & Antoine Bodar, 37 over Rampenzomer 1967, nummer 40 over Benno Premsela, een nieuwe vader, nummer 74 over Valse nichten (grootste stijger in deze serie), nummer 28 over mijn eigen Homojeugd, nummer 47 over een Leerzaam avontuur, nummer 108 over Homodok, Homologie, Urania, Vrolijk & Schorer, nummer 104 over Mijn rol in het COC en het nummer 39 over hoe ik werd Gered door een studentendecaan. Deze blogberichten zijn allemaal terug te vinden in mijn memoires ('Humanisme als zelfbeschikking') uit 2016.
Naschrift. Wereldwijde homovervolging
Het meest gelezen blogbericht hierover is nummer 29 over het homovijandige Rusland. Dat wordt in deze groep gevolgd door bericht 19 over de noodlottige Britse invloed op de wereldwijde homovervolging, door 4 over levensgevaarlijke preutsheid, door bericht 72 over het misleidend onderzoek naar het ontstaan van homoseksualiteit, door bericht 282 over Vaticaan is géén "homogemeenschap"! (grootste stijger in deze serie), door bericht 128 over homovluchtelingen, door bericht 64 over homohaters, door bericht 79 over Alan Turing (1912-1954), door bericht 281 over regenboogvlag sluit niemand buiten en door 148 over de grootste aanslag op een homo/lesbische bijeenkomst in Amerika in Orlando.
Wie behoefte heeft aan positieve berichten op dit gebied verwijs ik graag naar de alsmaar toenemende huwelijksgelijkberechtiging.
En ook naar mijn redenering dat door velen ten onrechte wordt
aangenomen dat bijbel- en koranteksten homoseksualiteit verbieden: zie hierover mijn
hoofdstuk over "Homoseksualiteit als toetssteen: islam, christendom en humanisme
onderling vergeleken" in: Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (red);
Rob Tielman, een begeesterd humanist", uitgegeven door Uitgeverij Papieren Tijger (Breda 2010). Klik hier voor enkele bijbelse overwegingen om homohaat te bestrijden en hier voor enkele islamitische overwegingen die gelukkig een meer genuanceerde aandacht geven.
Naschrift. Homoseksualiteit in Nederland
Als hoogste eindigde in deze serie het blogbericht nr. 51 over Homostudies (de grootste stijger in deze groep). Binnen deze categorie gevolgd door de berichten 114 over Identiteit als keuze (ook een grote stijger), nr. 78 over Homoseks en jongeren, nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), nummer 72 over Misleidend onderzoek ontstaan homoseksualiteit, nummer 60 over Homovoorlichting, nr. 128 over Homovluchtelingen, nummer 36 over Lesbisch ouderschap, het nummer 162 over Homovoorlichting op school moet beter en nummer 221 over #MeToo (2) Job Gosschalk. Uit deze blogberichten blijkt dat nog heel veel voorlichting over
homoseksualiteit gegeven moet worden. Een film die daar
zeer geschikt voor is: 'Jongens'. Dat geldt eveneens voor het filmpje 'In a Heartbeat'.
Naschrift. Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat, (het op vier na meest bekeken vlogbericht)
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (met > 1500 het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS, (het minst bekeken vlogbericht)
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS, (op vier na minst bekeken vlogbericht)
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel, (het gemiddeld bekeken Friese vlogbericht)
9. Atlas van Friesland, (het minst bekeken Friese vlogbericht)
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming, (het op drie na minst bekeken vlogbericht)
12. Misverstanden rond Europese Unie (het op een na minst bekeken vlogbericht) en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst. (het op twee na minst bekeken vlogbericht)
