Omdat ik tijdens mijn hele werkzame leven de halve wereld heb rondgereisd, had ik er geen moeite mee om het afgelopen half jaar niet te reizen. In mijn Friese dorp heb ik weinig van het coronavirus gemerkt en ik was er nog geen mondkapje tegengekomen.
De spoorlijn van Stavoren naar Leeuwarden
Maar nu was ik toch weer toe aan ons jaarlijkse uitstapje naar Schiermonnikoog. In de nazomer want dan is het er minder druk. Het reisje begon met de Arriva-trein van de lijn Stavoren naar Leeuwarden. Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik een mondkapje droeg. Het was te doen maar lekker is anders. De trein was redelijk leeg dus de afstand van anderhalve meter was geen probleem. Iedereen droeg een kapje en hield afstand.
"Mondkapjes is iets voor watjes en niet voor echte mannen zoals ik"
In Sneek stapte de eerste man zonder mondkapje in. Hij had een Arabisch uiterlijk en keek erg provocerend om zich heen. Zo van: "mondkapjes is iets voor watjes en niet voor echte mannen zoals ik". De Friese treinreizigers lieten zich niet provoceren. Zo van: "leven en laten leven en als jij ziek wilt worden dan moet je dat vooral zelf weten." Aangezien ik in Leeuwarden lange tijd moest wachten, kon ik zien dat hij buiten het station bleef hangen met een man met dezelfde achtergrond. Zij kregen iets verderop gezelschap van twee jonge boa-mannen op de fiets die het ontzettend gezellig hadden met elkaar en weinig belangstelling hadden voor wat er verder buiten het station gebeurde. Dat was overigens niets bijzonders. Er was nergens buiten het station een mondkapje te zien en er was overal ruimte genoeg om ruim anderhalve meter afstand te houden en dat deed ook iedereen.
Van Turks uitziende jongeman naar John Gray
De enige voor mij opvallende gebeurtenis was een Turks uitziende jongeman die steeds heel stiekem loerend bij mij langs liep. Ik voelde mij ineens vijftig jaar in de tijd terug toen dat bij veel stations heel gebruikelijk was. Maar ik had meer belangstelling voor een artikel in een heel oud nummer van het tijdschrift 360 dat ik nog steeds niet gelezen had. Daarin schreef de anti-Verlichtingsfilosoof John Gray afgelopen mei dat de EU en de euro in elkaar zouden storten en dat Engeland het allemaal geweldig zou gaan doen. Altijd leuk om te zien als een tegenstander op zo korte termijn ongelijk krijgt met domme voorspellingen.
Veerboot van Lauwersoog naar Schiermonnikoog
Eenmaal in Lauwersoog voor de veerboot naar Schiermonnikoog moest het mondkapje weer voor. Ook daar weer weinig passagiers die ook geen probleem hadden met de anderhalve meter. In de boot droeg iedereen een mondkapje. Alleen op het open bovendek hadden velen het mondkapje om de kin hangen omdat dat frissere lucht opleverde dan met kapje.
Mondkapjesloos eiland
In vijf dagen heb ik op Schiermonnikoog geen enkel kapje gezien met één uitzondering. Vanuit onze hotelkamer had ik uitstekend zicht op de enige supermarkt van het eiland. Alles verliep daar vlot en volgens de regels. Men mocht in de kleine supermarkt maar met één persoon per winkelwagentje naar binnen. Er werd strikt daarop toegezien door iemand die meteen alle handgrepen steeds reinigde. Om een voor mij onbekende reden (was de vrouw blind?) wilde een hetero-echtpaar als stel naar binnen. Na enig polderen was het compromis: dat mocht als zij beiden een mondkapje zouden dragen. En zo geschiedde het.
Paradijs voor sociologen
Schiermonnikoog is een paradijs voor sociologen omdat het Nederland in het klein is en dus heel overzichtelijk. Alles verloopt gemoedelijk en zonder conflicten. Vooral de afwezigheid van auto's en de aanwezigheid van fietsen en elektrische bussen bezoedelen de frisse wind geheel niet. Wel viel mij op dat ik dit jaar meer last had van oefenende straaljagers dan alle voorgaande bijna vijftig jaren hiervoor. Is de Noordzee plotseling gekrompen dat dit nu nodig is? Op de terugreis gaf de veerboot hetzelfde beeld. Waar maken we ons druk over?
Naschrift
Zie voor het vervolg: blogbericht 360, Reizen in (anti)mondkapjesland (2). Op 14 september 2020 zag ik voor het eerst mondkapjes in mijn omgeving. Een ouder echtpaar kwam op maandagmorgen met mondkapjes op uit de COOP-supermarkt van Stavoren: er was bijna niemand in de winkel die zo ruim is dat de anderhalve meter overal in acht kan worden genomen. Zij moeten wel uit een risicogebied komen en niet weten hoe veilig Friesland is.
Naschrift
Over het coronavirus verschenen de volgende berichten: nummer 340, Transgender-zichtbaarheid & coronavirus, nummer 341, Mensenrechten, coronavirus & China, nummer 342, Mensenrechten, coronavirus & Rusland, nummer 343, Mensenrechten, coronavirus & Hongarije, nummer 344, Mensenrechten, coronavirus & Polen, nummer 345, Mensenrechten, coronavirus & Brazilië, nummer 347, Mensenrechten, coronavirus & Verenigde Staten, nummer 355, Mondkapje verplicht op naakstrand of in leeg bos? en nummer 357, Mondkapjesgedoe in Nederland.
Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat, (het op vier na meest bekeken vlogbericht)
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (met > 1000 het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS, (het minst bekeken vlogbericht)
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS, (op vier na minst bekeken vlogbericht)
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel, (het gemiddeld bekeken Friese vlogbericht)
9. Atlas van Friesland, (het minst bekeken Friese vlogbericht)
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming, (het op drie na minst bekeken vlogbericht)
12. Misverstanden rond Europese Unie (het op een na minst bekeken vlogbericht) en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst. (het op twee na minst bekeken vlogbericht)
