De meeste Nederlandse media stonden de afgelopen tijd vol met de berichten over de ernstige overstromingen in o.a. Limburg, Eifel en Ardennen. En over de moordaanslag op misdaadverslaggever Peter R. de Vries. Maar als kritische mediagebruiker viel het mij op dat bepaalde aspecten onderbelicht werden. Laat ik beginnen met mijn eigen ervaringen op deze gebieden. Vreemd genoeg hebben die ervaringen te maken met mijn vroegere woonplaats Vianen (1974-2003). Voorheen een vrijplaats voor onder andere misdadigers.
Zie Van Dale: "naar Vianen gaan": "bankroet gaan, te gronde gaan". Sinds 1795 Nederlands.
Vianen dreigde in 1995 te overstromen
Toen wij in 1974 in het eeuwenoude stadje gingen wonen, wisten wij nog niets van die vrijplaatsgeschiedenis. Wij kochten en restaureerden een rijksmonument uit 1600 dat op instorten stond. Het stond (en staat) op een dijk dus we hadden een mooi uitzicht op de rivier de Lek. Niemand dacht ooit aan overstromingen. Maar in 1995 werden de gebieden tot aan Vianen ontruimd omdat de Lekdijk dreigde te bezwijken. Dagenlang nog was het onzeker of wij ook ons huis moesten verlaten. In de kelder (een dubbel kruisgewelf uit 1300) stonden mijn archieven. De belangrijkste werden naar boven gehaald maar het was ondoenlijk om ze allemaal te verhuizen. Op de begane grond stond een mooie vleugel. Die was ook niet meer te verplaatsen. Omdat de voorspelling was dat het water hooguit enkele tientallen centimeter boven de dijk kon uitkomen, overwogen we de drie poten van deze vleugel in lieslaarzen te zetten. Zover is het gelukkig nooit gekomen maar we begrijpen zo een beetje wat het gevaar van overstroming aan spanning oplevert. Sindsdien is de Lekdijk overal verhoogd, is meer ruimte aan de rivier gegeven en zijn beschermingen aangebracht.
Wat is er in het verleden en heden fout gegaan?
De meeste aandacht is gegaan naar de grote rivieren. Er was veel te weinig aandacht voor de gevaren in beekdalen waar het water (anders dan in het laagland) nergens anders heen kan gaan. Maar de Maas laat zien dat het polderdenken (welbegrepen eigenbelang bij een goede waterkering voor allen) nog niet bij iedereen in Limburg goed was doorgedrongen. Zo wilde de rechtse meerderheid in de Staten van Limburg nog onlangs stoppen met de dijkverhogingen langs de Maas. Helaas heb ik in media geen gesprekken gezien met deze klimaatontkenners. Gelukkig was er veel solidariteit om met zandzakken te helpen maar dat moet nu dus beter. De beekdalen zijn een ander verhaal. In Zuid-Limburg, België en Duitsland heb ik met eigen ogen gezien hoe veel beekdalen zijn volgebouwd waardoor een overvloed aan water tot een vloedgolf kan leiden. Dat vraagt om een grotere rol van de overheid. Hopelijk leidt deze overstroming daar toe. Ook lokale en landelijke solidariteit bleek gelukkig goed te werken. Maar geen interviews met klimaatontkenners in de media.
De moordaanslag op Peter R. de Vries
De moordaanslag op misdaadjournalist Peter R. de Vries blijkt steeds meer te linken aan de drugsbende van Ridouan Taghi. Het was even schrikken om enkele jaren geleden te lezen dat deze bendeleider als jongen regelmatig door onze straat in Vianen heeft gelopen op weg naar de bus die naar en van Utrecht reed. Toen wij er in 1974 gingen wonen, was er nog weinig criminaliteit. Maar de komst van Marokkaanse 'gastarbeiders' leidde tot veel crimimaliteit, ook in onze straat. Wij moesten onze gasten er steeds op wijzen om geen waardevolle zaken in hun auto's te laten liggen. Maar er was toen enige schroom om de gestegen criminaliteit aan deze nieuwe bewoners toe te schrijven. Deze neiging om weg te kijken, heeft er inmiddels helaas toe geleid dat de drugsonderwereld in Nederland steeds bedreigender is geworden. Maar ook nu nog wordt er vaak weggekeken. Met name door drugsgebruikers die deze onderwereld door hun verslaving in stand blijven houden. Meer aandacht hieraan door de media is zeer gewenst: waarom worden zij nooit geïnterviewd?
Naschrift. Mediakritiek
Het best bekeken in deze serie is nummer 226 over Terugblik op 2017: populismegolf gestopt (de grootste stijger in mijn hele blog). Dat wordt in populariteit gevolgd door de blognummers 80 over de World Press Photo 2014, het nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid (de tweede stijger in deze serie), het nummer 277 over De fabel van de gele hesjes & klaagschaamte (de eerste stijger in deze serie), nummer 74 over Valse nichten, nummer 139 over Referendum? Schijnvertoning!, het nummer 34 over Vijf misverstanden over democratie (de derde stijger in deze groep), nr. 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), het nummer 186 Populismegolf gestopt in Nederland en als tiende het nummer 184 over CDA-aanval op zelfbeschikking (1): Nederland is geen christelijk land.
Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat, (het op vier na meest bekeken vlogbericht)
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (met > 1000 het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS, (het minst bekeken vlogbericht)
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS, (op vier na minst bekeken vlogbericht)
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel, (het gemiddeld bekeken Friese vlogbericht)
9. Atlas van Friesland, (het minst bekeken Friese vlogbericht)
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming, (het op drie na minst bekeken vlogbericht)
12. Misverstanden rond Europese Unie (het op een na minst bekeken vlogbericht) en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst. (het op twee na minst bekeken vlogbericht)
