219. Is homo-nieuws geen nieuws? (2)

In mijn vorige bericht met deze titel gaf ik tientallen voorbeelden van homo-nieuws die het nieuws niet of nauwelijks haalden. Op 27 oktober 2017 bracht de vorig jaar door de Verenigde Naties benoemde Thaise hoogleraar Vitit Muntarbhorn verslag uit over de zeer zorgwekkende positie van lesbische, homo-, bi- en transseksuele minderheden wereldwijd. Hij is door de VN aangesteld als onafhankelijke deskundige inzake de bescherming tegen geweld en discriminatie gebaseerd op seksuele oriëntatie en genderidentiteit. Aan dit belangwekkend verslag werd in de Nederlandse media vrijwel geen aandacht besteed.

Homoseksualiteit in meer dan zeventig landen strafbaar
In meer dan zeventig landen is homoseksualiteit nog steeds strafbaar, soms met de doodstraf. Die strafbaarstelling bestaat in enigerlei vorm in Afghanistan, Algerije, Angola, Antigua & Barbuda, Bangladesh, Barbados, Bhutan,  Botswana, Brunei, Burundi, Comoren, Dominicaanse Republiek, Eritrea, Ethiopië, Gambia, Ghana, Grenada, Guinee, Guyana, India, Irak, Iran, Jamaica, Jemen, Kameroen, Kenia, Kiribati, Koeweit, Libanon, Liberia, Libië, Malawi, Malediven, Maleisië, Marokko, Mauritanië, Mauritius, Myanmar, Namibië, Nigeria, Oeganda, Oezbekistan, Oman, Pakistan, Papoea-Nieuw-Guinea, Qatar, Saint Kitts & Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent & The Grenadines, Samoa, Saoedi-Arabië, Senegal, Sierra Leone, Singapore, Soedan, Solomoneilanden, Somalië, Sri Lanka, Swaziland, Syrië, Tanzania, Togo, Tonga, Trinidad & Tobago, Tunesië, Turkmenistan, Tuvalu, Verenigde Arabische Emiraten, Zambia, Zimbabwe en Zuid-Soedan. Op de Cook Eilanden, in Indonesië en in Palestina is homoseksualiteit strafbaar in een aantal landsdelen. De doodstraf wordt nog uitgevoerd in Iran, Jemen, Saoedi-Arabië, Soedan en in landsdelen van Nigeria en van Somalië. De doodstraf staat nog op homoseksualiteit in Afghanistan, Mauritanië, Pakistan, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten maar is daar de laatste tijd niet toegepast. Wie een verklaring zoekt voor het feit dat er zoveel voormalige Britse kolonies op de lijst staan, verwijs ik naar mijn blogbericht nummer 19, onder de titel: "No sex please, we're British!"

Ernstige verslechtering in Tsjetsjenië, Egypte, Tanzania en Indonesië
Is bovenstaande lijst al ernstig genoeg, volgens VN-deskundige Vitit Muntarbhorn is in het afgelopen jaar de situatie flink erger geworden in een aantal landen. De meeste media-aandacht ging en gaat uit naar de tientallen moorden en mishandelingen in het landsdeel Tsjetsjenië in het toch al homovijandige Rusland. Homoseksualiteit is daar weliswaar niet strafbaar maar "homoseksuele propaganda" wel en die wet wordt op grote schaal misbruikt om de kwetsbare homo/lesbische minderheid toch te vervolgen en monddood te maken.

In Egypte wordt het woord homoseksualiteit in geen enkele wet genoemd maar er wordt andere wetgeving misbruikt om de homo/lesbische gemeenschap te onderdrukken. Zelfs het onschuldige zwaaien met een regenboogvlag is in Egypte al aanleiding geweest om een homovijandige razzia te houden. Egyptische media mogen aan die vervolging geen enkele aandacht besteden maar gelukkig dringt enige berichtgeving toch tot het buitenland door.

In Tanzania is homoseksualiteit sinds de homovijandige Britse koloniale wetgeving strafbaar maar er werd gedurende lange tijd niet op grote schaal vervolgd. Dat was wel het geval in het naburige homovijandige Oeganda. Daar spelen vooral Amerikaanse fundamentalistische predikanten een zeer kwalijke rol door de homohaat in zwart Afrika aan te vuren. In veel Afrikaanse landen maken politici misbruik van homovervolging om de aandacht voor daar levende onvrede af te leiden en de homo/lesbische minderheid als zondebok te vervolgen. Dit is het afgelopen jaar naar Tanzania overgewaaid en dat dreigt ook elders te gebeuren.

In Indonesië bestond vroeger (buiten het homovijandige extreem islamitische Atjeh) een zekere mate van onverschilligheid inzake homoseksualiteit. Onder invloed van een groeiend islamitisch fundamentalisme is er helaas in grotere delen van Indonesië nu sprake van een toenemende homovervolging. Het is daarom van groot belang dat de zwakke Indonesische homo/lesbische beweging wereldwijd gesteund wordt in dit grootste islamitische land ter wereld. Kenmerkend is dat de wereldorganisatie voor islamitische samenwerking OIC (met uitzondering van Albanië) tot nu toe geweigerd heeft om met de Thaise VN-deskundige Vitit Muntarbhorn te spreken. Ondanks deze negatieve ontwikkelingen is het bemoedigend dat binnen de VN de homohaters in de minderheid zijn. Maar dan is het wel belangrijk dat ook Nederlandse media aandacht besteden aan wat er rond homovervolging aan de hand is!


Naschrift. Op 15 november 2017 werd bekend dat een ruime meerderheid van 62% van de stemmers in een Australisch referendum voorstander is van openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht. Dit kreeg wel aandacht in de meeste media. Op 5 december 2017 bepaalde het Grondwettelijk Hof in Oostenrijk dat paren van gelijk geslacht moeten kunnen trouwen. Dit kreeg weinig aandacht in de media. Op 7 december 2017 stelde Australië het huwelijk open voor paren van gelijk geslacht. Ook dit kreeg veel aandacht in de media. Op 14 december 2017 werd bekend dat het Hooggerechtshof in Indonesië weigerde om homoseksualiteit strafbaar te stellen. Dit bericht kreeg weinig aandacht in de Nederlandse media. Op 10 januari 2018 werd bekend dat een mensenrechtenhof heeft bepaald dat 16 Amerikaanse landen (waaronder Suriname en Costa Rica) het huwelijk moeten openstellen voor paren van gelijk geslacht. Dit bericht kreeg geen aandacht in Nederlandse media. Op 11 januari 2018 werd bekend dat EU-landen homopartners niet mogen weigeren. Dit bericht kreeg geen aandacht in Nederlandse media. Op 1 maart 2018 veroordeelt het Europees Parlement het discrimineren en het willen 'genezen' van homoseksualiteit. Alle EU-lidstaten worden opgeroepen dit te verbieden. Dit bericht kreeg geen aandacht in de Nederlandse media. Op 16 april 2018 besloot het Chinese netwerk Sina Weibo om het net ingevoerde verbod op aandacht voor homoseksualiteit na veel protest weer in te trekken. Dit bericht kreeg enige aandacht in de Nederlandse media. Op 1 mei 2018 werd bekend dat huwelijksgelijkberechtiging steeds meer steun krijgt in de VS, ook in godsdienstige kringen. Dit kreeg geen aandacht in Nederlandse media. Op 5 mei 2018 werd bekend dat de dochter van Castro het huwelijk wil openstellen voor paren gelijk geslacht in Cuba. Dit kreeg weinig aandacht in de Nederlandse media. Op 16 mei 2018 werd in Nederlandse media wel aandacht besteed aan de vrijlating van een politicus in Maleisië die om politieke redenen gevangen zat wegens homoseksualiteit. Op 5 juni 2018 werd bekend dat het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft bepaald dat alle lidstaten van de EU een verblijfsvergunning moeten geven aan een partner van gelijk geslacht van buiten de EU die binnen de EU is getrouwd. Dit kreeg weinig aandacht. Op 2 juli 2018 werd bekend gemaakt dat TouTube zijn homovijandig beleid homovriendelijker zal maken. Hieraan werd weinig aandacht besteed. Op 28 augustus 2018 werd bekend dat tot nu toe buiten Amsterdam geen homolijsten zijn gevonden om homosollicitanten te weren en dat nader onderzoek zal worden gedaan. Hieraan werd geen aandacht besteed in de media. Op 6 september 2018 besloot de hoogste rechtbank in India dat homoseksualiteit niet meer strafbaar is.

Naschrift. Voor het vervolg zie blogbericht 261: Is homo-nieuws geen nieuws? (3)

Mediakritiek
Het best bekeken in deze, sterkst gestegen, serie is nummer 80 over de World Press Photo 2014. Dat wordt in aantallen lezers gevolgd door de blognummers 139 over Referendum? Schijnvertoning! (de grootste stijger in deze groep), blogbericht nummer 74 over Valse nichten, nummer 34 over Vijf misverstanden over democratie, nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws?, nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid, nummer 63 over Mediamissers,  nummer 44 over Mediamanipulatie, nummer 140 over Brexit? Schotland Exit!, en nummer 62 over Geschiedvervalsing. De drie meest recente blogberichten in deze mediakritische serie zijn nummer 183 over de vraag: "Wij worden niet gehoord!": klopt dat wel?, nummer 209 over de vraag: Zijn media handlangers van terroristen? en nummer 210 over de vraag: Zijn media handlangers van populisten? (1).

Meest gelezen blogberichten over homoseksualiteit
Het meest gelezen blogbericht over homoseksualiteit is nummer 80 over de World Press Photo 2014. Daarop volgen nummer 32 over mijn eerste vriendje, nummer 29 over de Russische homovervolging, nummer 45 over Gerard Reve en Antoine Bodar, nummer 37 over de rampenzomer 1967, nummer 19 over de wereldwijde Britse homovervolging, nummer 51 over Homostudies, nummer 40 over Benno Premsela, een nieuwe vader, nummer 78 over homoseks en jongeren, en als tiende, nummer 28 over mijn homojeugd.