91. Olieworstelen

In de afgelopen maanden was ik op zoek naar openbare intimiteit tussen mannen. Er is nog altijd een kloof tussen enerzijds het overal zichtbare geweld tussen mannen en anderzijds de stiekeme homoporno. Voor hetero's is het vanzelfsprekend om elkaar in het openbaar te zoenen of om hand in hand te lopen. Homo's moeten zich voortdurend bewust zijn van het gevaar om uitgescholden of in elkaar geslagen te worden als zij laten blijken dat zij van elkaar houden. Geweld tussen mannen is heel gangbaar in alle media. Voor hetero's heel vanzelfsprekende intimiteit is in media en reclame nog altijd spaarzaam te vinden als het om homo's gaat. In de meeste landen is er voor homo's nog geen gelijkberechtiging en in sommige zelfs de doodstraf. Wat heeft die homohaat te maken met het onderdrukken van intimiteit tussen mannen?

Intimiteit tussen mannen
Dit is mijn achtste blogbericht in de reeks over intimiteit tussen mannen. Het eerste ging over afbeeldingen van op elkaar verliefde mannen, het tweede over vriendenparen, het derde over mannenparen, het vierde over zoenende voetballers, het vijfde over mannen die mannen zoenen, het zesde over gay twins en het zevende ging over homo-erotiek in mannengroepen.
Als in onderstaande tekst geen links naar afbeeldingen staan, ga dan naar
http://robtielmanblogt.blogspot.nl/2015/05/91-olieworstelen.html
Het bekijken van deze afbeeldingen is nodig om de tekst goed te kunnen begrijpen.

Wat is olieworstelen?
Olieworstelen is een krachtsport die voorkwam van Noord-India tot in de Balkan. Opvallend is dat het verspeidingsgebied grotendeels samenviel met het vroegere rijk van Alexander de Grote (356-323). Anders dan bij het hedendaagse worstelen, smeert men zich helemaal in met olijf- of zonnebloemolie, draagt men alleen een strakzittende leren broek en sport men op grasgrond. Geweld is verboden. Het doel is de schouders van de tegenstander op de grond te drukken. Het is de minst gewelddadige sport onder de mannensporten met het meest intieme lichamelijke contact.

Ik kwam het olieworstelen op het spoor door het fotoboek van de Nederlandse diplomaat Nicolaas Biegman (1936-) getiteld Oil Wrestlers, uitgegeven in Amsterdam in 2009. Hij beschrijft daarin het olieworstelen in hedendaags Macedonië, ooit het geboorteland van Alexander de Grote. Olieworstelen wordt nu het meest beoefend in Turkije maar er zijn pogingen om de sport ook in andere landen in te voeren. Wat kan deze sport betekenen om het taboe op lichamelijke intimiteit tussen mannen te ontrafelen?

Opmerkelijke beelden van olieworstelaars
Het meest opvallende aan olieworstelen is dat er geen aanraaktaboe op intieme plaatsen bestaat. Heel veel is toegestaan. Zelfs om te trachten om iemands broek uit te trekken. Niet dat dit eenvoudig is want de leren broek zit heel strak om het lijf . Maar je kunt alijd proberen zo veel mogelijk ruimte tussen lichaam en broek te benutten. Zo'n strakke broek kan heel pijnlijk zijn als een zeker lichaamsdeel klem komt te zitten. Gelukkig zijn er altijd vrienden in de buurt die willen helpen om het klemzittende lichaamsdeel wat meer ruimte te geven.

Sommige tegenstanders doen een hardhandige greep naar dit lichaamsdeel of proberen je er aan op te tillen. Volgens de spelregels mag er niet in geknepen worden maar zo te zien, houdt niet iedereen zich aan die regel. De scheidsrechter heeft kennelijk geen bezwaar tegen deze pijnlijke houdgreep.

Sommigen proberen deze problemen te voorkomen door er veel glijmiddel oftewel olie tegenaan te gooien. Maar of dat helpt? In ieder geval is het aan te raden om geen te wijde broek aan te trekken. Of je moet van dat gegraai houden zoals deze twee olieworstelaars. Of ook deze twee. En anders deze twee liefhebbers wel. In iedere geval geldt ook hier de regel: jong geleerd, oud gedaan!

Wat willen mannen met mannen?
Een gangbaar vooroordeel is dat homomannen anale seks willen. Uit het onderzoek van Ernest de Vroome (1958-) dat is getiteld AIDS-voorlichting onder homoseksuele mannen (uitgegeven in Amsterdam in 1994) blijkt dat bijna de helft van de Nederlandse homo's niet de voorkeur geeft aan anale seks. Ik beschrijf in mijn boek Bisexuality & HIV/AIDS, A Global Perspective (uitgegeven in Buffalo NY in 1991) dat in veel culturen anale seks voor hetero's een middel is om het maagdenvlies te ontzien en er voor te zorgen dat er geen kinderen van komen.

Zo zie je maar weer dat men voorzichtig moet zijn met uitspraken over de man en de homo want die bestaan dus niet. Wel is duidelijk dat in veel culturen intimiteit tussen vrouwen meer aanvaard is dan intimiteit tussen mannen. De behoefte aan lichamelijkheid tussen mannen wordt maatschappelijk gedoogd als het zich uit in geweld. De verheerlijking van geweld tussen mannen in bijvoorbeeld films is een verminking van de behoefte van mannen om met andere mannen lichamelijk om te gaan en elkaars krachten te meten. Stoeien mag nog, omhelzen zie je steeds meer, maar zoenen of strelen gaat te ver in veel westerse of verwesterde culturen. In culturen waar dat wel gedoogd werd, zoals in de landen waar het olieworstelen gangbaar was, zie je dat het opkomen van de openlijke homoseksualiteit mannelijke intimiteit verdacht maakt.

Van verengde homoporno naar erotische diversiteit
Betekent dit dat de homo/lesbische beweging beter in de kast had kunnen blijven om daar de volgende golven van homovervolging af te wachten? Nee, want die homovervolgingen hebben door de eeuwen heen onnoemelijk veel leed veroorzaakt. Maar het bekent wel dat we vraagtekens moeten plaatsen bij de wijze waarop homo/lesbische minderheden zich wereldwijd organiseren. Anders dan vaak in het westen wordt gedacht, bestaat er niet één manier om uit de kast te komen en vervolgens één homo/lesbische leefstijl te ontwikkelen. Het tast ieders zelfbeschikking aan als we heteroseksuele dwang willen bestrijden door één homo/lesbische tegendwang aan gevoelsgenoten op te dringen.

Tijdens mijn maandenlange speurtocht naar intimiteit tussen mannen ben ik veel vreselijk eenzijdige homoporno tegengekomen. Voor veel homo's die wereldwijd uit de kast willen komen, is de meeste homoporno uiterst onbevredigend omdat het vaak op een Amerikaans homoseksueel imperialisme lijkt. Een Nederlandse lezer die veel in Amerika verblijft, heeft mij geschreven: "Seks is leuk en kan zo veel meer erotisch zijn. Het probleem is ook de Amerikaanse cultuur. Amerikaanse mannen vrijen niet: ze hebben seks alsof men een sport beoefent met een menu aan technische handelingen. Amerikaanse mannen hebben geen idee van voorspel, erotiek..." Kortom: bevrijdt homoporno uit de Amerikaanse houdgreep!
 
Ik eindig met enkele voorbeelden van  tederheid, innige voldoening en vriendschap van mannen onder elkaar. Die intieme erotiek ben ik bij de meeste homoporno niet tegengekomen. Ik zal nog twee berichten schrijven over homo-erotiek in andere mannensporten. Daarna begin ik met een nieuwe serie in een poging om naast de bestaande homoporno vol eenzijdige geldklopperij meer aandacht te besteden aan bevrijdende homo-erotiek. Denk daarbij aan de Britse film Pride waarin homoseksuele zelforganisatie staat voor seksuele bevrijding, niet in een gay getto maar in solidariteit met bondgenoten die ook strijden voor zelfbeschikking en erotische diversiteit!



Zie mijn volgende blogberichten over homo-erotische sporters en over mannennaakt dat geen porno is.

Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.