Dinsdag 24 maart 2015 is een historische dag voor de homo/lesbische beweging wereldwijd. In lijn met de door mij ontwikkelde mediawet van schijnbare achteruitgang hebben vrijwel alle media daar geen aandacht aan besteed. Goede uitzonderingen waren de NRC en de Huffington Post. "Goed nieuws is geen nieuws", zo luidt de dwaalleer van heel veel media waardoor sommigen ten onrechte negatieve mensbeelden ontwikkelen.
Inzake de huwelijksgelijkberechtiging van paren van gelijk geslacht is er veel vooruitgang geboekt. Dat was een reden voor homovijandig Rusland om te trachten de Verenigde Naties te verbieden om aan alle medewerkers die getrouwd zijn met partners van gelijk geslacht dezelfde rechten te geven als heteroparen. Dat homovijandige plan mislukte op dinsdag 24 maart 2015. Rusland werd slechts gesteund door 43 landen. Daaronder waren veel islamitische landen en ook heel veel landen met een Britse koloniale homovijandige erfenis. De tragiek van de geschiedenis is dat die laatstgenoemde landen vaak denken dat homoseksualiteit door het vrije westen aan hen wordt opgelegd. In werkelijkheid was het juist de vroegere Britse homohaat die aan hen werd opgelegd waardoor een einde kwam aan veel inheemse gelijkgeslachtelijke tradities in Afrikaanse en Aziatische culturen. Zie mijn tekst over "Homoseksualiteit als toetssteen: islam, christendom en humanisme
onderling vergeleken" in: Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (red);
Rob Tielman, een begeesterd humanist", uitgegeven door Uitgeverij Papieren Tijger (Breda 2010).
De homo/lesbische gelijkberechtiging werd gesteund door 80 landen, waaronder de Verenigde Staten, de leden van de Europese Unie, de meeste Zuid-Amerikaanse landen, Japan en Zuid-Afrika. Onder de 37 landen die zich van stemming onthielden, waren tot mijn verrassing redelijk homovriendelijke landen als Thailand en Suriname. En 32 landen deden niet aan de stemming mee. Het is geen overweldigende meerderheid dus er zal nog veel lobbywerk verricht moeten worden. Maar de stemverhouding sluit aan bij de eerdere meerderheid in de VN-Mensenrechtencommissie die besloot om onderzoek te gaan doen naar discriminatie op grond van homoseksualiteit.
Waarom is eenzijdig negatieve berichtgeving over homoseksualiteit schadelijk? Als over heteroseksuelen iets negatiefs in de media verschijnt dan zal dat de beeldvorming over heteroseksualiteit niet negatief beïnvloeden. Dat is met homoseksualiteit wel het geval. Vanuit mijn eigen homojeugd weet ik dat homo/lesbische jongeren daar veel onder te lijden hebben, vooral in homovijandige omgevingen. Heteroseksuelen worden bijvoorbeeld door de reclame voortdurend positief bevestigd in hun heteroseksualiteit. Homo's worden door diezelfde reclame vrijwel voortdurend genegeerd. Weinig heteroseksuele journalisten zijn zich bewust van hun blikvernauwing inzake homoseksualiteit. Weer een reden om mijn blog te lezen!
Vrijdag 17 april 2015 is wereldwijd een dag tegen het pesten van homo/bi/lesbische scholieren: ook weer zo'n goed bericht dat door de meeste media genegeerd wordt...
Begin 2016 heeft de VN postzegels uitgegeven ter bevordering van de gelijkberechtiging van homo/lesbische minderheden wereldwijd ondanks verzet van Rusland daartegen.
Oktober 2016 heeft de Russische ambassade in Londen de EU afgebeeld als een kamp met "gay pigs".
Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten