62. Geschiedvervalsing

In het dagblad Trouw van 22 september 2014 staat een artikel van Bert van den Braak van het Parlementair Documentatie Centrum, het Montesquieu Instituut Den Haag. De titel luidt: "De migrantenstroom kwam niet van links". De meeste media hebben ons de laatste vijftien jaar doen geloven dat de toestroom van Marokkanen en Turken te wijten was aan de zogenaamde "linkse kerk". Het tegendeel blijkt het geval. Hieronder enkele zinnen uit het aangehaalde artikel.

De migrantenstroom kwam van centrum-rechts

"De problematiek van arbeidsmigratie, gezinshereniging en integratie begon begin jaren zestig, toen het bedrijfsleven vroeg om instroom van goedkope arbeidskrachten. In 1969, ten tijde van het centrum-rechtse kabinet-De Jong, kwamen wervingsovereenkomsten tot stand met Marokko en Tunesië. Juist door partijen ter linkerzijde werd toen gewezen op het gevaar van verdringing op de arbeidsmarkt."

"In 1983 verscheen een notitie over gezinshereniging van CDA'er Korte-Van Hemel, staatssecretaris van justitie in de jaren 1982-1989. Kernpunt was dat het recht op gezinshereniging én het recht op toelating van huwelijkspartners van gastarbeiders werd erkend. De VVD liet bij de behandeling van die notitie bij monde van Kamerlid Jan-Kees Wiebinga weten zich in het beleid van de staatssecretaris te kunnen vinden."  

Wat leert ons dit? Dat de migrantenstroom niet door links maar door centrum-rechts veroorzaakt werd. En het leert ons dat wij veel te gevoelig zijn voor mediamanipulatie. Gelukkig wordt er door steeds meer media tijd besteed en aandacht gegeven aan het toetsen van feiten.

Wetenschappelijke bijdrage van islamitische geleerden wordt overdreven

Zo opent het dagblad Trouw op 29 september met de kop: "Islamexpositie doet aan geschiedvervalsing". Het artikel van Marije van Beek en Wilfred van de Poll bespreekt de tentoonstelling '1001 inventions' in Rotterdam die gaat over de moslimbeschaving tussen de zevende en de zeventiende eeuw. Die "wemelt van de fouten" zeggen wetenschappers. Hieronder enkele zinnen uit het aangehaalde artikel.

"Dat moslimgeleerden hebben bijgedragen aan wetenschap is een feit, en het is belangrijk om daar meer aandacht op te vestigen. Maar zij verdienen ons respect voor het werk dat zij deden, niet voor sprookjes over wat zij niet deden."

"Bezoekers krijgen een lange rij losstaande 'feiten' te zien, maar historische verbanden worden niet of nauwelijks uitgediept. Men suggereert dat de islam de wetenschap heeft aangewakkerd, maar dat kun je niet zomaar zeggen. Dat hele wij-waren-eerst-narratief (verhaal, RT) klopt niet."

In het artikel worden enkele voorbeelden van deze 'sprookjes' gegeven. Dat islamieten de eerste vliegtuigen zouden hebben gebouwd, dat zij de bloedsomloop zouden hebben ontdekt, dat zij de eerste camera en de eerste klok zouden hebben gebouwd en dat er islamitische vrouwen onder de toenmalige wetenschappers waren. 

Het verzwijgen van de homovervolging voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog

Ikzelf heb tijdens mijn hele werkzame leven gestreden tegen het verdonkeremanen van de homovervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik kwam eind jaren zestig op dit spoor dankzij de redacteur van Vrij Nederland Jan Rogier. Hij vertelde mij over de advocate Lau Mazirel die voor, tijdens en na de oorlog veel vervolgde homoseksuelen juridisch heeft bijgestaan. Zij vertelde hem daar veel over en hij gaf mij die informatie door. Hij heeft verwoede pogingen gedaan om haar archieven te redden maar helaas zijn deze spoorloos verdwenen.

Ten behoeve van mijn proefschrift "Homoseksualiteit in Nederland, studie van een emancipatiebeweging" (Amsterdam 1982) deed ik vele oproepen om homoseksuele vervolgingsslachtoffers te kunnen interviewen.  Het bleek heel moeilijk om homo's te vinden die bereid waren om hun verhaal te vertellen, zo groot was het trauma. Wel kon ik mij een beeld vormen van de homovervolging en heb die beschreven in hoofdstuk 10 over de Tweede Wereldoorlog (blz.128-138). Uiteindelijk heeft dit op 11 juni 1986 geleid tot de erkenning van homoseksualiteit als vervolgingsgrond in het kader van de Wet Uitkering Vervolgingsslachtoffers van 1 januari 1973. Judith Schuyf heeft de moeizame weg naar erkenning goed beschreven in haar boek "Levenslang" (Amsterdam 2003). Zij vormde samen met Klaus Müller de redactie van een boek over homoseksualiteit en verzet tijdens de oorlog: "Het begint met nee zeggen" (Amsterdam 2006). En Klaus Müller was redacteur van het standaardwerk "Doodgeslagen, doodgezwegen. Vervolging van homoseksuelen door het nazi-regime 1933-1945" (Amsterdam 2005.

Het meest opvallend vind ik het jarenlang stelselmatig ontkennen van de homovervolging door de toenmalige  'rijksgeschiedschrijver' Loe de Jong en het door hem geleide RIOD (Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, nu het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies) in Amsterdam. Een deel van die weerstand is te herleiden tot de misvatting dat homo's geen vervolgden maar vervolgers zouden zijn geweest. Ik werd mij daarvan bewust door mijn toenmalige hoogleraar Piet Thoenes toen hij mij vertelde over zijn ervaringen in concentratiekamp Dachau. Ik schreef daarover in blogbericht 41: "Als jonge homo wist ik niets van homoseksualiteit in de Duitse kampen. Eind jaren zestig kreeg ik pas te horen over de vervolging van homo's die als dragers van de roze driehoeken tot het uitschot in de kampen behoorden en vrijwel niet overleefden. Van Piet Thoenes hoorde ik voor het eerst hoe de anti-homopolitiek van de nazi's nauw samenhing met (homo)seksueel misbruik in de mannenkampen. Net zoals dat nu gebeurt in het Rusland van Poetin. Toch was Thoenes niet homovijandig, integendeel. Hij was degene die mij aanraadde om niet te promoveren op de taalstrijd in Vlaanderen maar op de geschiedenis van de homoseksualiteit in Nederland omdat de kennisachterstand daarover veel groter was."

En nu maar hopen dat iemand gaat onderzoeken hoe het jarenlang stelselmatig ontkennen van de homovervolging in Nederland door Loe de Jong en RIOD/NIOD verklaard kan worden!

Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.



Een lezer stuurde mij een voorbeeld over Alexander de Grote. Ofwel: hoe hedendaagse Grieken de 'Griekse beginselen' trachten te verdoezelen.

Een artikel over de homovervolging door Peter Tatchell .