Van 8 tot 10 augustus 2014 werd in Oxford, Engeland, een wereldcongres gehouden van de International Humanist and Ethical Union (IHEU). Vaste lezers van mijn blog konden dat al weten maar velen zal het ontgaan zijn omdat hierover geen aandacht in de meeste media te vinden was. Des te meer was er wereldwijd uitvoerige en bloederige berichtgeving over uitwassen van godsdienstwaanzin. Waarom is er toch meer aandacht voor waanzin dan voor redelijkheid? Mijn blog is een bescheiden poging om deze beeldvernauwing te doorbreken.
De IHEU bracht in 2002 de Amsterdam Declaration uit. Daarin worden de kerndoelen van de humanistische beweging omschreven. Ieder mens heeft het recht zelf zin en vorm te geven aan het eigen leven zolang de mensenrechten van anderen niet aangetast worden. In die gedachtegang is democratie niet de dictatuur van de meerderheid maar de beschermer van die minderheden die de mensenrechten in acht nemen. Rusland en de andere staten die homo/lesbische minderheden vervolgen, handelen in strijd met deze democratische grondrechten. Ook hier is houding inzake homoseksualiteit een toetssteen.
Een nadere uitwerking van de Amsterdam Declaration is te vinden in de zojuist door de IHEU uitgebrachte Oxford Declaration. Het gaat hier om de vrijheid van denken en van meningsuiting. Deze is vastgelegd in artikel 18 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM). Ten onrechte wordt die bepaling vaak vernauwd tot de godsdienstvrijheid. Ook de vrijheid van de niet-godsdienstige levensovertuiging en de vrijheid om van godsdienst of levensovertuiging te veranderen vallen daar onder. Het is geen vrijbrief voor godsdienstigen om andersdenkenden te discrimineren of zelfs te vermoorden. Zie mijn blogbericht 25: Godgeklaagd!
Islamitische landen, het Vaticaan en Rusland zijn bezig om artikel 29 van de UVRM zo uit te leggen dat godsdienstigen het recht zouden hebben om niet geschokt te worden door andersdenkenden. Joden, christenen, moslims en andere aanhangers van godsdiensten menen soms meer rechten te hebben dan anderen. In blogbericht 9 geef ik een voorbeeld van de schijnheiligheid van het Vaticaan: vóór rechten van minderheden als katholieken in een land in de minderheid zijn en er tégen als de kerk de meerderheid heeft. Wel de meest vreselijke dingen over homoseksualiteit roepen maar homo/lesbische minderheden het recht ontzeggen om voor gelijke behandeling inzake het burgerlijk huwelijk op te komen.
Terecht stelt de Oxford Declaration dat het recht om niet gekwetst te worden niet bestaat in de UVRM. Het is immers in strijd met artikel 18 inzake de vrijheid van denken en van meningsuiting. Extremistische godsdienstigen voelen zich vaak al geschokt door het loutere bestaan van andersdenkenden. We zien in veel dogmatische godsdienstige landen waartoe dergelijke onverdraagzaamheid kan leiden. Het is in ieders welbegrepen eigenbelang om godsdienstwaanzin te bestrijden!
Zie voor een indruk van het congres de blog van Ingeborg Takken.
Ook in de Verenigde Staten wordt de vrijheid van godsdienst en levensbeschouwing aangetast. En de Amerikaanse marine weigert een humanistische raadsman toe te laten.
Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten