Op 14 juli 2024 verscheen deze tekst op de website van de Stichting Queer Amsterdam: "Wij hebben helaas besloten ons terug te trekken uit de organisatie van de Pride Walk dit jaar. We hebben deze beslissing genomen vanwege de recente ophef rondom welke vlaggen wel of niet welkom zijn op de Pride Walk." Eerder had Queer Amsterdam verklaard geen Israelische vlaggen toe te laten. "We kunnen in dit politieke klimaat niet alle vlaggen verwelkomen of steunen". Kennelijk wel vlaggen van landen als Palestina waar leden van de regenbooggemeenschappen tot in de dood vervolgd worden, maar niet van een veel regenboogvriendelijker land Israel? Hoe is dit te verklaren vanuit het regenboogdenken?
Op 19 juli 2024 schreef de digitale Gaykrant hierover: "Queer Amsterdam is ontstaan vanuit de wens om meer aandacht te vragen voor inclusie, diversiteit en verschillende culturele achtergronden binnen de regenbooggemeenschap. Het idee om uitsluitend Israëlische vlaggen tijdens de Pride Walk te weren lijkt dan ook in schril contrast te staan met de doelstelling van de stichting. Op de eigen website schrijft stichting Queer Amsterdam namelijk dat ze streeft naar het ‘bevorderen van gelijkwaardigheid, het bestrijden van kansenongelijkheid en het versterken van de sociaal-maatschappelijke en economische positie van álle mensen die zich identificeren als LGBTQIAP+.’ " Tot zover de Gaykrant.
Op 20 juli 2024 schreef het Parool: "Juist om die Israëlische vlaggen was de afgelopen week veel te doen. Dat Queer Amsterdam, de organisator van de Pride Walk, had laten weten dat in de demonstratie geen plaats zou zijn voor zionisme en er ook geen Israëlische vlaggen mochten worden meegedragen, leidde tot veel ophef. Ook burgemeester Halsema liet van zich horen. 'Demonstratievrijheid geeft geen recht op censuur,' zei ze. Uiteindelijk trok Queer Amsterdam zich terug uit de organisatie. De Israëlische vlaggen worden tijdens de Pride Walk meegedragen in een groep van Joodse, zowel Nederlandse als Israëlische deelnemers. Esther Voet, hoofdredacteur van het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW) en oud-directeur van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), heeft zich gehuld in een aan elkaar genaaide vlag van Israël en een regenboogvlag.
Anderen in het groepje dragen alleen een bordje met de tekst There is no pride in exclusion. Onder hen Sam (24, ook liever geen achternaam), die best iets wil zeggen, maar daarbij benadrukt dat hij – Joods en gay – alleen namens zichzelf en niet namens een groep spreekt: 'Het woord zionisme is gekaapt, er iets lelijks en negatiefs van gemaakt. Ik vind dat Joden recht op een eigen staat hebben, maar dat bekent niet dat ik automatisch achter Netanyahu sta. Ik ben ook Nederlander, dat betekent toch ook niet dat ik geen problemen heb met het toeslagenschandaal?' " Tot zover dit citaat uit het dagblad het Parool vanaf hun website.
Op de website van Queer Amsterdam noemt deze organisatie zich 'intersectioneel'. Dat betekent dat men dwarsverbanden zoekt vanuit de wisselwerking tussen verschillen in, onder andere, ongelijkheid en macht. Dit roept vragen op. Het begrip gelijkheid wordt vaak juist tegen de regenbooggemeenschap gebruikt. Zo vindt het huidige provinciebestuur van Friesland dat de regenboogbeweging geen recht meer heeft op eigen subsidies uit het oogpunt van gelijkheid met andere minderheden. In een heteronormatieve maatschappij wordt gesteld dat de leden van de regenbooggemeenschap zich 'normaal' moeten gedragen.
Normaal = gangbaar = heteronorm. Vanuit de geschiedenis van de regenbooggemeenschap ziet men gelijkheid als gelijkwaardig in veelvormigheid. Vandaar ook de keuze voor de regenboog als symbool daarvan. Ook wordt 'intersectioneel' veel gesproken over macht. In de geschiedenis van de regenbooggemeenschap werd macht heel vaak misbruikt door de heteroseksuele meerderheid om (seksuele) minderheden te onderdrukken. Ik hoor door 'intersectionelen' weinig schrijven en spreken over het mensenrecht om zelf zin en vorm te geven aan het eigen leven zolang men de zelfbeschikkingsrechten van alle anderen niet aantast. En die aantasting vindt nu plaats als men vlaggen van Israel verbiedt en die van Palestina en andere regenboogvijandige landen niet. Hier wordt het recht om jezelf te zijn ondergeschikt gemaakt aan een vorm van gelijkheids- en machtsdenken die niet past in de regenboogbeweging die zich hiervoor inzet. Wereldwijd al sinds honderdvijftig jaar dankzij Magnus Hirschfeld en in Nederland meer dan vijfenzeventig jaar dankzij Niek Engelschman en Benno Premsela. De kracht van die beweging ligt in zelforganisatie en het zoeken van bondgenoten en sleutelfiguren. En in het tegenhouden van pogingen om haar beweging ondergeschikt te maken aan het kwalijke machtsstreven door (partij)politieke annexaties.
Naschrift. Mediakritiek
Het best bekeken in deze serie is nummer 226 over Terugblik op 2017: populismegolf gestopt (de grootste stijger in mijn hele blog). Dat wordt in populariteit gevolgd door de blognummers 80 over de World Press Photo 2014, het nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid (de tweede stijger in deze serie), het nummer 277 over De fabel van de gele hesjes & klaagschaamte (de eerste stijger in deze serie), nummer 74 over Valse nichten, nummer 139 over Referendum? Schijnvertoning!, het nummer 34 over Vijf misverstanden over democratie (de derde stijger in deze groep), nr. 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), het nummer 186 Populismegolf gestopt in Nederland en als tiende het nummer 184 over CDA-aanval op zelfbeschikking (1): Nederland is geen christelijk land.
Naschrift. Homoseksualiteit in Nederland
Als hoogste eindigde in deze serie het blogbericht nr. 51 over Homostudies (de grootste stijger in deze groep). Binnen deze categorie gevolgd door de berichten 114 over Identiteit als keuze (ook een grote stijger), nr. 78 over Homoseks en jongeren, nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), nummer 72 over Misleidend onderzoek ontstaan homoseksualiteit, nummer 60 over Homovoorlichting, nr. 128 over Homovluchtelingen, nummer 36 over Lesbisch ouderschap, het nummer 162 over Homovoorlichting op school moet beter en nummer 221 over #MeToo (2) Job Gosschalk. Uit deze blogberichten blijkt dat nog heel veel voorlichting over
homoseksualiteit gegeven moet worden. Een film die daar
zeer geschikt voor is: 'Jongens'. Dat geldt eveneens voor het filmpje 'In a Heartbeat'.
Naschrift. Mijn eigen homoverleden
Bovenaan staat blogbericht 32 over Mijn eerste vriendje. De andere berichten over mijn persoonlijk homoverleden die goed bekeken werden, waren nummer 45 over Gerard Reve & Antoine Bodar, 37 over Rampenzomer 1967, nummer 40 over Benno Premsela, een nieuwe vader, nummer 74 over Valse nichten (grootste stijger in deze serie), nummer 28 over mijn eigen Homojeugd, nummer 47 over een Leerzaam avontuur, nummer 108 over Homodok, Homologie, Urania, Vrolijk & Schorer, nummer 104 over Mijn rol in het COC en het nummer 39 over hoe ik werd Gered door een studentendecaan. Deze blogberichten zijn allemaal terug te vinden in mijn memoires ('Humanisme als zelfbeschikking') uit 2016.
Naschrift. Wereldwijde homovervolging
Het meest gelezen blogbericht hierover is nummer 29 over het homovijandige Rusland. Dat wordt in deze groep gevolgd door bericht 19 over de noodlottige Britse invloed op de wereldwijde homovervolging, door 4 over levensgevaarlijke preutsheid, door bericht 72 over het misleidend onderzoek naar het ontstaan van homoseksualiteit, door bericht 282 over Vaticaan is géén "homogemeenschap"! (grootste stijger in deze serie), door bericht 128 over homovluchtelingen, door bericht 64 over homohaters, door bericht 79 over Alan Turing (1912-1954), door bericht 281 over regenboogvlag sluit niemand buiten en door 148 over de grootste aanslag op een homo/lesbische bijeenkomst in Amerika in Orlando.
Wie behoefte heeft aan positieve berichten op dit gebied verwijs ik graag naar de alsmaar toenemende huwelijksgelijkberechtiging.
En ook naar mijn redenering dat door velen ten onrechte wordt
aangenomen dat bijbel- en koranteksten homoseksualiteit verbieden: zie hierover mijn
hoofdstuk over "Homoseksualiteit als toetssteen: islam, christendom en humanisme
onderling vergeleken" in: Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (red);
Rob Tielman, een begeesterd humanist", uitgegeven door Uitgeverij Papieren Tijger (Breda 2010). Klik hier voor enkele bijbelse overwegingen om homohaat te bestrijden en hier voor enkele islamitische overwegingen die gelukkig een meer genuanceerde aandacht geven.
Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat, (het op vier na meest bekeken vlogbericht)
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (met > 1500 het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS, (het minst bekeken vlogbericht)
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS, (op vier na minst bekeken vlogbericht)
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel, (het gemiddeld bekeken Friese vlogbericht)
9. Atlas van Friesland, (het minst bekeken Friese vlogbericht)
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming, (het op drie na minst bekeken vlogbericht)
12. Misverstanden rond Europese Unie (het op een na minst bekeken vlogbericht) en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst. (het op twee na minst bekeken vlogbericht)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten