140. Brexit? Schotland Exit!

Het Verenigd Koninkrijk hoort tot de top tien landen waar mijn blog gelezen wordt. Ik heb mij in het verleden in mijn blog kritisch uitgelaten over Engeland. Bijvoorbeeld over de homovijandige invloed die Engeland in het verleden heeft gehad op grote delen van de wereld. Betekent dit dat ik er voorstander van ben dat de Britten de Europese Unie gaan verlaten: de Brexit?

Homovijandig verleden
Ik heb eerder in blogbericht 19 aandacht besteed aan het Britse homovijandige verleden. Hieronder geef ik dat in hoofdlijnen weer. Het kwam allemaal in de openbaarheid tijdens het proces in 1895 tegen Oscar Wilde. Door dat proces kreeg een Engelse uitdrukking voor homoseksualiteit bekendheid: "the love that dare not speak its name". In Groot Brittannië stond tot 1861 de doodstraf op seks tussen mannen en daarna bleef homoseks (ook tussen volwassenen) strafbaar tot 1967. In Nederland eindigden al deze straffen in 1811 met dank aan de Franse en Bataafse Revoluties.

In de toenmalige Britse wetgevingsdiscussie speelde het begrip sodomy een belangrijke rol. Het is een onterechte verwijzing naar het bijbelverhaal over Sodom en Gomorra want dat gaat niet over homoseksualiteit maar over schending van het gastrecht door verkrachting.  Zie mijn hoofdstuk: "Homoseksualiteit als toetssteen: islam, christendom en humanisme onderling vergeleken" in: Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (red); Rob Tielman, een begeesterd humanist", uitgegeven door Uitgeverij Papieren Tijger (Breda 2010). 

Homovijandige invloed wereldwijd
Ruim twintig jaar geleden heb ik onderzoek gedaan naar de sociale en juridische positie rond homoseksualiteit in alle landen ter wereld. Zie de World Survey on the Social and Legal Position of Gays and Lesbians; in: The Third Pink Book; Buffalo NY, 1993; 247-342. Een belangrijke bevinding was dat anti-homoseksuele wetgeving vooral te vinden was in dertig landen met een islamitische meerderheid (in negen landen gepaard gaand met de doodstraf!) en in veertig landen die de homovijandige wetgeving uit Groot Brittannië in koloniale tijden opgelegd hadden gekregen.

Ik heb mijn onderzoeksgegevens nog eens gelegd naast een hedendaags overzicht van homo/lesbische rechten per land en dan blijkt dat de volgende landen de van oorsprong Britse strafbaarstelling van homoseksualiteit nog altijd kennen: Antigua, Bangladesh, Barbados, Botswana, Brunei, Birma, Cook Eilanden, Gambia, Ghana, Grenada, Guyana, India, Jamaica, Kameroen, Kenia, Kiribati, Malawi, Maleisië, Maldiven, Mauritius, Namibië, Nauru, Nigeria, Oeganda, Pakistan, Papoea-Nieuw-Guinea, Saint Lucia, Seychellen, Sierra Leone, Singapore, Solomon Eilanden, Sri Lanka, Soedan, Tonga, Trinidad, Tuvalu, Zambia en Zimbabwe.

Ik herinner mij uit eigen ervaring in de jaren tachtig de homosauna's in Amsterdam en Bangkok waar mannen vrijelijk met elkaar konden omgaan terwijl tegelijkertijd in mannensauna's in de nabij gelegen steden Londen en Singapore de seksuele spanning te snijden was. Omdat de spionnen van de politie overal rondliepen.  Die hadden kennelijk niets beters te doen of kwamen wellicht op die manier aan hun trekken. Gelukkig zijn er steeds meer landen waar homo/lesbische netwerken bij de politie bestaan.  Die voorkomen een hoop ellende binnen en buiten de politie.

Er zijn enkele voormalige Engelse kolonies die de strafbaarstelling van homoseksualiteit aanvankelijk opgelegd kregen maar later afschaften.  De sociale weerstand echter nog altijd groot in (delen van) Australië, Canada, India, Nieuw Zeeland, Verenigde Staten en Zuid-Afrika. Alleen het laatste land heeft van alle bovengenoemde landen net zoals Nederland een landelijk geldende grondwettelijke gelijkberechtiging en openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht. Inmiddels heeft Engeland maart 2014 ook het huwelijk opengesteld maar woedt de homohaat voort in de voormalige Engelse kolonies...

Opvallend is dat vooral de Afrikaanse landen in dit lijstje roepen dat homoseksualiteit een koloniaal westers verschijnsel zou zijn. Terwijl het juist de aan hen opgelegde Britse homovijandige wetgeving is geweest die een einde wilde maken aan de vele tradities van Afrikaanse (en Aziatische) gelijkgeslachtelijke riten en relaties. En dan heb ik het nog niet gehad over de Amerikaanse fundamentalistische christenen die de homohaat in Afrika aanjagen, zoals in Oeganda, Nigeria en D.R.Congo. Over kolonialisme gesproken!

Brexit?
Betekent dit alles dat ik de Britten nu liever zie vertrekken uit de Europese Unie? Integendeel! Want het zijn juist de Raad van Europa en de Europese Unie geweest die er toe hebben bijgedragen dat de wetgeving in Engeland, Schotland en Wales aanzienlijk homovriendelijker is geworden. En het is juist de meest eurokritische partij UKIP die het meest homovijandig is.

Er is nog een andere reden waarom ik Brexit nu in mijn blog aan de orde stel. Zoals mijn vaste lezers weten, woon ik in Friesland en houd ik mij in mijn blog bezig met de plaats van minderheidstalen in Europa. Het is dankzij de Europese Unie dat meer aandacht wordt besteed aan de rechten van minderheidstalen. Dat is een reden waarom Schotland in grote meerderheid tegen de Brexit is. Mocht het Verenigd Koninkrijk toch voor een Brexit kiezen dan is de kans groot dat Schotland alsnog er voor kiest om uit het Verenigd Koninkrijk te stappen. Het opvallende is dat de meeste Nederlandse en buitenlandse media daar vrijwel geen aandacht aan besteden. Vooral veel Engelse media voeren een hetze tegen de EU zonder er bij te vertellen dat een exit van Schotland door hun gestook dichterbij komt.

Mediakritiek
Gezien de onkritische houding van grote delen van de Nederlandse en buitenlandse media hoort dit blogbericht thuis in mijn serie over mediakritiek. Mijn vorige blogbericht, Referendum? Schijnvertoning!, paste daar ook in. Het best bekeken in deze serie is nummer 80 over de World Press Photo 2014. Dat wordt in populariteit gevolgd door de nummers 34 over Vijf misverstanden over democratie, 74 over Valse nichten, 63 over Mediamissers, 4 over Levensgevaarlijke preutsheid, 44 over Mediamanipulatie, nummer 56 over de Mediawet van schijnbare achteruitgang, 62 over Geschiedvervalsing, 111 over Columnist in de Gaykrant en 52 over Het monster Trotteldrom.  


Zie ook: Brexit? Referendum exit! en Nexit? Fryslânexit!


Naschrift: op 5 mei 2016 werden in het Verenigd Koninkrijk lokale verkiezingen gehouden. In de meeste Nederlandse media werd alleen aandacht besteed aan de verkiezing van een nieuwe burgemeester in Londen. Nu blijkt dat de Schotse Nationale Partij in het Schotse parlement voor de derde keer de grootste partij is geworden, wordt er meer aandacht besteed aan een mogelijk vertrek van Schotland uit het Verenigd Koninkrijk na een mogelijke Brexit. Nu maar hopen dat dit ook doordringt tot de Engelse media. Een treurig voorbeeld van Britse anti-Europese stemmingmakerij: Boris Johnson vergelijkt beleid Europese Unie met dat van Hitler. 

Op 28 maart 2017 stemt het Schotse parlement vóór het houden van een referendum over uittreding uit het Verenigd Koninkrijk vanwege de Brexit.

Op 16 december 2017 werd bekend dat nu een ruime meerderheid van de Britten tegen de Brexit is. Uit onderzoek blijkt dat die meerderheid vooral te danken is aan kiezers die in 2016 niet zijn gaan stemmen.


Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.