In de afgelopen twaalf jaar dat ik in Friesland woon, heb ik veel met toeristen te maken. Het dorp waar ik woon, ligt aan de Elfstedenroute. Die wordt door ontelbare toeristen gereden met alle mogelijke vervoermiddelen tot en met de benenwagen, ofwel wandelend. Voor mijn buitenlandse lezers: de Friese Elfstedentocht is een bijna 200 kilometer lange schaatstocht die bij langdurige vorst gereden kan worden langs de elf Friese steden. De laatste keer was dat in 1997 en door het aanhoudende warme weer is het maar zeer de vraag wanneer de volgende tocht zal plaats vinden.
Hoe langer de Elfstedentocht geleden is, hoe meer de Elfstedenroute over weg of water gereden of gevaren wordt. Alle mogelijke vervoersmiddelen heb ik in de afgelopen jaren vaak in clubverband voorbij zien komen, van 'Lelijke Eendjes' tot beeldschone oude Volvo's. Meestal zijn deze dagjesmensen en hun voer- en vaartuigen heel aangenaam om voorbij te zien trekken. Al zouden enkele motorclubs wel eens wat aan hun knalpotten mogen doen. Maar het ergerlijkst zijn Randstedelijke toeristen op elektrische fietsen die op te hoge snelheid door ons dorp flitsen terwijl ze op luide toon over van alles en nog wat iets op te merken hebben als waren zij op safari in Friesland vreemde diersoorten aan het bekijken.
Over ergerlijke toeristen gesproken: het goede nieuws is dat er dankzij de zwakke roebel veel minder Russen op reis gaan, het slechte nieuws is dat daar Chinese toeristen voor in de plaats zijn gekomen. Mijn vriend Herman en ik waren de afgelopen weken weer eens in het homovriendelijke Thailand. Daar konden we al tientallen jaren geleden terecht in een hotelkamer met één groot bed toen dat in de rest van de wereld nog ondenkbaar was en in de meeste landen nog steeds is.
De meeste Russische toeristen hadden nog het voordeel dat hun dronkenmansgelal na verloop van tijd overging in diep geronk. In twee Thaise hotels kreeg ik voor het eerst met groepen Chinese toeristen te maken. De dalende euro had er toe geleid dat de afgelopen weken minder Europese toeristen naar Thailand waren gekomen. De hotels daar moeten toch brood op de plank verdienen. En veel Chinezen hebben meer te besteden en kunnen nu dankzij nieuwe prijsvechtende luchtvaartmaatschappijen zich goedkoop verplaatsen.
In het ene Thaise hotel leek het bij binnenkomst van de grote ontbijtzaal alsof er net een sprinkhanenplaag was langsgetrokken. Het hotel was westerse gasten gewend die verspreid over de ochtenduren binnenkwamen en hun individuele keuzes maakten aan de zeer rijk voorziene buffetten. Nu was er een grote groep Chinezen in één keer binnen komen vallen die hun borden volgestapeld hadden met allerlei hun onbekende etenswaren die ze bij nader inzien toch niet lekker vonden. Het duurde even voor het overvallen personeel alles opgeruimd had en de buffetten weer aangevuld waren.
In het andere hotel had men dit probleem al opgelost door aparte tafels te dekken voor de groep Chinezen met uitsluitend Chinese etenswaren. Maar men worstelde nog met een ander probleem. De luidruchtige groep verplaatste zich al schreeuwend, rochelend en spugend in en rond het hotel tot ergernis van de andere toeristen. Uit het onderwijsveld komend, deed hun gedrag mij nog het meeste denken aan leerlingen uit autoritair geleide schoolklassen die zich geen raad weten met hun vrijheid als de leerkracht even weg is.
China doet er alles aan om een wereldspeler te worden. De Chinese belangstelling gaat vooral uit naar landen met veel grondstoffen en een autoritaire, liefst corrupte en vaak homovijandige leiding. Die landen worden zo snel mogelijk leeggehaald in ruil voor wat snelwegen en spoorlijnen die vooral werk opleveren voor Chinese gastarbeiders. Uit eigen ervaring in Suriname en in Zuidelijk Afrika weet ik dat dit bij de plaatselijke bevolking op veel weerstanden stuit. Ook in Nederland was er in het verleden verzet tegen het toen zo genoemde 'gele gevaar' van de goedkope arbeidskrachten en de invloed van misdadige netwerken gekoppeld aan gokken en verdovende middelen. Mede dankzij het Nederlandse poldermodel zijn de hier woonachtige Chinezen toch nog redelijk goed terecht gekomen.
Toch is er nog een ander 'geel gevaar' en dat zit hem in de Chinese steun voor Rusland. De democratische mensenrechten eerbiedigende wereld wordt bedreigd door Russisch geweld tegen Oost-Europese landen en andersdenkende minderheden in eigen land. De sancties tegen Russische machthebbers worden nu uitgehold door deze Chinese economische steun aan Rusland. Maar China is voor de handel weer afhankelijk van ons.
Democratieën lijken op het eerste gezicht kwetsbaarder dan dictaturen. Maar deze open samenlevingen zijn uiteindelijk weerbaarder als zij verdraagzaamheid niet opvatten als lijdzaamheid maar als het daadwerkelijk verdedigen van mensenrechten. Friesland hoeft dus niet bang te zijn voor groepen Chinese toeristen als wij bij voorbaat onze Friese gebruiksaanwijzingen duidelijk aangeven en handhaven. We zouden alvast eens kunnen oefenen op onze Randstedelijke landgenoten op safari in Friesland!
Zie voor gebruiksaanwijzingen in verschillende landen dit artikel: "Rare jongens die Hollanders" Let op: waar 'Nederlanders' staat, moet 'Randstedelingen' gelezen worden
Zie voor gebruiksaanwijzingen hoe men het beste met Friezen kan omgaan: Marja Boonstra, nieuwefriezen.nl, inburgeringsgids voor Hollanders
Mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist" zijn november 2016 uitgegeven bij de Papieren Tijger Breda.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten