Op ruim dertig jaar maandelijkse columns schrijven in de Gaykrant kijk ik met tevredenheid terug. Wat men verder ook van de toenmalige Gaykrant mag vinden: er is een belangrijke bijdrage aan de homo/lesbische gelijkberechtiging geleverd. Ik leerde eigenaar/hoofdredacteur Henk Krol februari 1982 kennen tijdens mijn promotie op het proefschrift 'Homoseksualiteit in Nederland, studie van een emancipatiebeweging' waarvan 8000 exemplaren werden verkocht. De belangstelling was reusachtig. De Utrechtse Senaatszaal was overvol en ik herinner me bij binnenkomst dat zelfs de toenmalige minister van onderwijs Arie Pais geen zitplaats meer kon vinden. Na afloop vroeg Henk Krol mij of ik maandelijks een column wilde schrijven en dat deed ik graag omdat ik door het meest gelezen Nederlandstalig homoblad een belangrijk deel van de toenmalige homogemeenschap kon bereiken.
Dat was een strategische overweging omdat juist in die tijd de aids-epidemie genadeloos toesloeg en seksuele gedragsverandering van groot belang was. Door regelmatig vragenlijsten in de krant op te nemen, konden we snel zien hoe (on)veilig er gevreeën werd en wat de effecten van de voorlichting onder homomannen waren. Er was veel kritiek. Werd daardoor niet het beeld bevestigd dat aids een "homoziekte" zou zijn? Voerde ik geen "campagne tegen anale seks"? Schaadde het niet mijn academische loopbaan door in zo'n "ordinair blaadje met blootfoto's" te staan? Schrijver Frans Kellendonk vond zelfs dat ik mij "over de ruggen van homo's wilde verrijken" terwijl ik voor die columns nooit een cent wilde ontvangen. Ik trok mij daar niets van aan omdat veel vrienden van mij in die tijd stierven aan aids en ik het letterlijk van levensbelang vond om te voorkomen wat niet te genezen was.
Maar ook op andere gebieden speelde de Gaykrant een grote rol. De openstelling van huwelijk in 2001 is daarvan een belangrijk voorbeeld nadat jarenlang de homo/lesbische belangenbehartiger COC daar tegen was geweest. Als algemeen secretaris van het COC van 1971 tot 1975 vond ik het nogal opmerkelijk dat mijn medewerking aan de Gaykrant voor het COC reden was om mij jarenlang te negeren. Gelukkig werd dat door het COC oktober 1998 goedgemaakt door mij als "een van de belangrijkste pijlers onder het succes van integratie van homoseksualiteit in de Nederlandse samenleving in de afgelopen dertig jaar" de Bob Angelo Penning uit te reiken. Er was in het verleden opmerkelijk veel haat en nijd in homoland maar gelukkig zijn de tijden ook in dit opzicht veranderd.
Dat geldt ook voor de opkomst van internet hetgeen grote gevolgen heeft voor de homo/lesbische beweging wereldwijd, waarover ik in de komende blogs meer zal schrijven. Voor zover ik kan nagaan zijn mijn honderden columns in de Gaykrant (nog) niet op internet terug te vinden maar hopelijk zijn de archieven in de doorstart niet verloren gegaan. Zelf heb ik de meeste columns in mijn eigen archieven maar in de pre-internet-tijd werden ze doorgebeld dus dat moet ik nog eens nagaan.
Wat is er verder aan teksten van mij op internet terug te vinden? De meeste reacties krijg ik op mijn
hoofdstuk over "Homoseksualiteit als toetssteen: islam, christendom en humanisme
onderling vergeleken" in: Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (red);
Rob Tielman, een begeesterd humanist", en op mijn memoires "Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist", uitgegeven door de Papieren Tijger (Breda).
Ook veel reacties krijg ik op mijn Ien Dales Lezing over homorechten en op mijn Tresoar-lezing over identiteit als keuze.
Mijn commentaren over openbaar onderwijs zijn deels op internet terug te vinden via www.cboo.nl en die over humanisme via het Humanistisch Historisch Centrum en via Human. Zie ook: Wikipedia Rob Tielman.
Zo'n nieuw blog is dus even wennen. Ook al omdat ik gewend was mijn columns op vaste dagen in te leveren. Daarom mijn toezegging aan mijn volgers om er naar te streven mijn nieuwe blogs elk weekeinde te plaatsen. Het zal mij benieuwen of dat gaat lukken!
Een lezer schrijft: "Ik lees jouw blog, en voorheen jouw columns altijd met gretigheid.
Het geeft me rust als ik jouw heldere en nuchtere manier van benaderen
ervaar over onderwerpen die zo zwaar emotioneel beladen zijn."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten