Op 19 augustus 2024 werd ik 78 jaar oud. Geen bijzondere dag om bij stil te staan. Maar iemand had mij gevraagd hoe ik graag later ooit herinnerd wilde worden. En dat zet je toch aan om daarover na te denken. Van 1971 tot 1975 was ik algemeen secretaris van het COC. Van 1977 tot 1987 was ik algemeen voorzitter van het Humanistisch Verbond. In zowel de homo- als de humanistische beweging waren dat beslissende periodes. Tegen mij werd gezegd dat beide verenigingen hun beste tijd hadden gehad. Maar ik was ervan overtuigd dat beide emancipaties nog niet voltooid waren. Er was al meer vrijheid maar nog geen volledige gelijkwaardigheid in veelvormigheid. En in die optimistische tijden werd geen rekening gehouden met terugslagen, zoals er in het verleden vele waren geweest. Toen zoals nu was er erg weinig bewustzijn van de geschiedenis. Daarom zie ik het als mijn belangrijkste verdienste dat ik beide homo- en humanistische emancipatiebewegingen mede gered heb en een nieuwe toekomst heb gegeven in deze nieuwe moeizame tijden.
Dankzij die doorstart in de jaren zeventig en tachtig konden de humanistische geestelijke verzorging en het humanistisch vormingsonderwijs flink uitbreiden. Kon de Universiteit voor Humanistiek in 1989 opgericht en bekostigd worden. Kon ook de toenmalige Humanistische Omroep flink uitbreiden en zo de latere HUMAN makkelijker mogelijk maken. Dat is niet alleen mijn verdienste, maar ik heb er een belangrijke bijdrage aan kunnen leveren. Mede hierdoor is de Nederlandse humanistische beweging vandaag de dag beter in staat om de dreigende sociale en politieke terugslagen te weerstaan en hopelijk stevig te overleven.
Ook heb ik samen met anderen kunnen bijdragen aan wat nu de regenboogbeweging heet. Bijvoorbeeld als mede-oprichter en bestuurder van wat toen het Homodok heette en nu LGBTI HERITAGE IHLIA. Van 1982 tot 1992 was ik voorzitter van wat toen de Interfaculaire Wergroep Homostudies heette van de Universiteit Utrecht. IWHU bestaat weliswaar niet meer maar het heeft een indrukwekkende publikatielijst achtergelaten. Datzelfde geldt voor het toenmalige Humanistisch Archief dat bovendien de humanistische achieven in Utrecht veilig heeft gesteld. Nogmaals: dat is niet alleen mijn verdienste maar ik heb er wel aan kunnen bijdragen. Voor de details verwijs ik naar mijn memoires: Humanisme als zelfbeschikking, levensherinneringen van een homohumanist (Papieren Tijger Breda 2016).
Dat was in Nederland. Maar ook wereldwijd was ik actief. In 1986 was de toenmalige in Utrecht gevestigde International Humanist and Ethical Union op sterven na dood. In dat jaar werd ik samen met de Amerikaan Paul Kurtz en de Noor Levi Fragell co-president. Ik deed dat tot 1998. Met steun van onder andere Hivos konden wij die wereldwijde beweging doen heropleven tot wat nu Humanists International is. Zie voor de details het standaard-werk van Bert Gasenbeek, International Humanist and Ethical Union 1952-2002, Past, Present and Future (De Tijdstroom, Utrecht 2002). Aangeboden aan premier Wim Kok.
Waarom is dit belangrijk? Niet voor mijzelf want tegen die tijd leef ik niet meer. Maar het is wel heel belangrijk voor de toekomst van beide emancipatiebewegingen. Want wie het verleden niet kent, kan de toekomst niet aan. Velen denken dat de inmiddels verkregen verworvenheden vanzelfsprekend zijn. Maar dat zijn ze niet. Ze zijn tot stand gekomen door veel strijd. Door zelforganisatie en het werven van bondgenoten en het benaderen van sleutelfiguren. Nu zijn erg veel humanisten en leden van de regenbooggemeenschap teneergeslagen. Maar zij moeten bedenken dat de huidige toetand veel minder erg is als vroeger. En toen waren er geestverwanten en gevoelsgenoten die het slechte tij wisten te keren. Dat kan ook nu gebeuren. En daarvoor is het noodzakelijk om van de strijd uit het verleden te leren. Om niet in oude fouten te vervallen en om nu successen te herhalen!
Naschrift. Mediakritiek
Het best bekeken in deze serie is nummer 226 over Terugblik op 2017: populismegolf gestopt (de grootste stijger in mijn hele blog). Dat wordt in populariteit gevolgd door de blognummers 80 over de World Press Photo 2014, het nummer 4 over Levensgevaarlijke preutsheid (de tweede stijger in deze serie), het nummer 277 over De fabel van de gele hesjes & klaagschaamte (de eerste stijger in deze serie), nummer 74 over Valse nichten, nummer 139 over Referendum? Schijnvertoning!, het nummer 34 over Vijf misverstanden over democratie (de derde stijger in deze groep), nr. 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), het nummer 186 Populismegolf gestopt in Nederland en als tiende het nummer 184 over CDA-aanval op zelfbeschikking (1): Nederland is geen christelijk land.
Naschrift. Humanisme
Het meest gelezen humanistisch bericht is nu nummer 65 over Verhullende statistieken (de grootste stijger in deze groep). Vooral in Rusland was hier veel belangstelling voor: mogelijk vanwege de groeiende macht van de Russisch-orthodoxe kerk. Als tweede binnen dit thema eindigt weer nummer 24 over Pieter Admiraal (1929-2013)
die wereldwijd een zeer belangrijke rol speelde in de strijd voor
legalisering van de vrijwillige euthanasie. Dit blogbericht wordt in deze groep
gevolgd door mijn blogbericht 41 uit mijn humanistisch verleden over Piet Thoenes, van Dachau tot Utopia, nummer 123 over IHEU & Engeland, het nummer 55 over Godsdienstwaanzin, 7 over KGB & CIA, nummer 119 over IHEU & de Verenigde Staten, 25 onder de titel Godgeklaagd!, 46 over Jaap van Praag, grondlegger van de humanistische beweging en nummer 103 over Solidariteit. Deze berichten zijn te vinden in mijn memoires ('Humanisme als zelfbeschikking') die 2016 als boek verschenen.
Naschrift. Homoseksualiteit in Nederland
Als hoogste eindigde in deze serie het blogbericht nr. 51 over Homostudies (de grootste stijger in deze groep). Binnen deze categorie gevolgd door de berichten 114 over Identiteit als keuze (ook een grote stijger), nr. 78 over Homoseks en jongeren, nummer 144 over de vraag: Is homo-nieuws geen nieuws? (1), nummer 72 over Misleidend onderzoek ontstaan homoseksualiteit, nummer 60 over Homovoorlichting, nr. 128 over Homovluchtelingen, nummer 36 over Lesbisch ouderschap, het nummer 162 over Homovoorlichting op school moet beter en nummer 221 over #MeToo (2) Job Gosschalk. Uit deze blogberichten blijkt dat nog heel veel voorlichting over
homoseksualiteit gegeven moet worden. Een film die daar
zeer geschikt voor is: 'Jongens'. Dat geldt eveneens voor het filmpje 'In a Heartbeat'.
Naschrift. Mijn eigen homoverleden
Bovenaan staat blogbericht 32 over Mijn eerste vriendje. De andere berichten over mijn persoonlijk homoverleden die goed bekeken werden, waren nummer 45 over Gerard Reve & Antoine Bodar, 37 over Rampenzomer 1967, nummer 40 over Benno Premsela, een nieuwe vader, nummer 74 over Valse nichten (grootste stijger in deze serie), nummer 28 over mijn eigen Homojeugd, nummer 47 over een Leerzaam avontuur, nummer 108 over Homodok, Homologie, Urania, Vrolijk & Schorer, nummer 104 over Mijn rol in het COC en het nummer 39 over hoe ik werd Gered door een studentendecaan. Deze blogberichten zijn allemaal terug te vinden in mijn memoires ('Humanisme als zelfbeschikking') uit 2016.
Naschrift. Wereldwijde homovervolging
Het meest gelezen blogbericht hierover is nummer 29 over het homovijandige Rusland. Dat wordt in deze groep gevolgd door bericht 19 over de noodlottige Britse invloed op de wereldwijde homovervolging, door 4 over levensgevaarlijke preutsheid, door bericht 72 over het misleidend onderzoek naar het ontstaan van homoseksualiteit, door bericht 282 over Vaticaan is géén "homogemeenschap"! (grootste stijger in deze serie), door bericht 128 over homovluchtelingen, door bericht 64 over homohaters, door bericht 79 over Alan Turing (1912-1954), door bericht 281 over regenboogvlag sluit niemand buiten en door 148 over de grootste aanslag op een homo/lesbische bijeenkomst in Amerika in Orlando.
Wie behoefte heeft aan positieve berichten op dit gebied verwijs ik graag naar de alsmaar toenemende huwelijksgelijkberechtiging.
En ook naar mijn redenering dat door velen ten onrechte wordt
aangenomen dat bijbel- en koranteksten homoseksualiteit verbieden: zie hierover mijn
hoofdstuk over "Homoseksualiteit als toetssteen: islam, christendom en humanisme
onderling vergeleken" in: Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (red);
Rob Tielman, een begeesterd humanist", uitgegeven door Uitgeverij Papieren Tijger (Breda 2010). Klik hier voor enkele bijbelse overwegingen om homohaat te bestrijden en hier voor enkele islamitische overwegingen die gelukkig een meer genuanceerde aandacht geven.
Vlogberichten
Inmiddels zijn dertien vlogberichten verschenen:
1. Aanleiding memoires Rob Tielman, (het op twee na meest bekeken vlogbericht)
2. Boerkini's welkom op het naaktstrand, (het op een na meest bekeken vlogbericht)
3. Homo(zelf)haat, (het op vier na meest bekeken vlogbericht)
4. Tegen homoporno en voor homo-erotiek, (met > 1500 het meest bekeken vlogbericht)
5. Geweld en preutsheid in de VS, (het minst bekeken vlogbericht)
6. Nederlandse en puriteinse tradities in de VS, (op vier na minst bekeken vlogbericht)
7. Frieslands 'iepen mienskip', (het meest bekeken Friese vlogbericht)
8. Friezen uitvinders poldermodel, (het gemiddeld bekeken Friese vlogbericht)
9. Atlas van Friesland, (het minst bekeken Friese vlogbericht)
10. Homoseksualiteit en homocultuur, (het op drie na meest bekeken vlogbericht)
11. Internetdating homo's en beeldvorming, (het op drie na minst bekeken vlogbericht)
12. Misverstanden rond Europese Unie (het op een na minst bekeken vlogbericht) en
13. Humanisme is niet het bestrijden van godsdienst. (het op twee na minst bekeken vlogbericht)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten